-
1 ἀριθμός
ἀριθμός (ἄρω, ἀρϑμός), ὁ, 1) das Aneinandergefügte, Menge, Zahl, Od. 4, 451 λέκτο δ' ἀριϑμόν, 16, 246 εἴσεαι ἀριϑμόν, 11, 449 μετ' ἀνδρῶν ἵζει ἀριϑμῷ; – Soph. Ai. 1165; in Prosa sehr gew., πολλοὶἀριϑμῷ, viel an Zahl, Her. 3, 6; οὐδὲ ἓν ἀριϑμῷ 3, 6; πλείους τὸν ἀριϑμόν Plat. Conv. 190 d; Xen. Hell. 3, 4, 13; Arist. oft, rhet. ad Alex. 1 τοσαῠτα ἀριϑμῷ; ib. 2 ἑπτὰ τὸν ἀριϑμόν; κατ' ἀριϑμόν, ἐς ἀριϑμόν Her. 7, 60. 97; das Zahlensystem, Plat. Gorg. 147 e; die Zahlenkunst, καὶ λογισμός Phaedr. 274 c; Maaß, σώματος Legg. II, 668 d; ὁδοῠ Xen. An. 2, 2, 6. – 2) Zählung, ἀριϑμὸν ποιέεσϑαι τῆς στρατιῆς Her. 7, 59; τῶν νεῶν 8, 7; ποιεῖν, Zählung, Musterung halten, Xen. An. 1, 2, 9. 7, 1, 7; τὸν ἀριϑμὸν λαμβάνειν Timocl. com. Ath. VII, 245 b; ἐς ἀριϑμὸν ἐλϑεῖν, sich zählen lassen, Thuc. 2, 72; ἐν ἀριϑμῷ εἶναι, mitgezählt werden, d. i. in Achtung stehen, u. häufiger ἐν οὐδενὶ ἀριϑμῷεἶναι, unbeachtet, verachtet sein, Sp.; ἔσχατοι εἰς τὸν ἀριϑμόν Men. bei Stob. fl. 121, 11; οὔτ' ἐν λόγῳ οὔμ' ἐν ἀριϑμῷ orac. bei Schol. Theocr. 14, 48; vgl. Callim. 9 (V, 6). – 3) Vollzähligkeit, ἅπαντας τοὺς ἀριϑμοὺς περιλαβών, in jeder Hinsicht alles umfassend, Isocr. 11, 16; ὁ πᾶς ἀρ., die Gesammtsumme, Thuc. 2, 7; πάντες ἀριϑμοὶ τοῠ καϑήκοντος, der Inbegriff aller Pflichten, M. Anton. 3, 1. – 4) Zahl, im Ggstz des inneren Gehaltes, ταῠτ' οὐκ ἀριϑμός ἐστι λόγων, ἀλλ' ἔργα δεινά, nicht leere Worte, Soph. O. C. 383; vgl. Eur. Tr. 476 Bacch. 209; Ion. 1014 οὐκ ἀριϑμὸν ἄλλως, ἀλλ' ὑπερτάτους Φρυγῶν; dah. auch ein Mensch ohne Werth so heißt, Ar. Nubb. 1204, eine Null; vgl. Hor. Ep. 1, 2, 27 nos numerus sumus.
-
2 αριθμος
(ᾰ) ὅ1) количество, числоἀριθμῶ и ἐς ἀριθμόν Her., (τὸν) ἀριθμόν Xen., Plat. и εἰς τὸν ἀριθμόν Men. — числом, численно, по количеству;
ἀ. σωματικός или αἰσθητός Arst. — именованное число:ἀ. μαθηματικός Arst. — отвлеченное число;πλῆθος ἐς ἀριθμόν Her. — численный состав2) протяжение, длина(ὁδοῦ Xen.)
3) длительность, промежуток(χρόνου Aeschin.)
4) сумма(ἀργυρίου Xen.)
ὅ πᾶς ἀ. Thuc. — общая сумма, итог5) подсчет, исчисление(ἀριθμὸν ποιεῖσθαι Her. и ποιεῖν Plat.)
ἀριθμῷ Her. — в определенном количестве, но тж. Thuc. в числовом выражении, в цифрах6) наука о числе, искусство счисления(ἀριθμὸν εὑρεῖν Plat. или ἐξευρεῖν Aesch.)
7) перекличка8) вес, достоинство, значениеοὐκ εἰς ἀριθμὸν ἥκειν λόγων Eur. — не приниматься в расчет;
τούτων ἀ. οὐδείς ἐστι Plut. — это не имеет никакого значения9) pl. числовые отношения, связное целое, совокупность(ἅπαντες οἱ ἀριθμοί Isocr.; οἱ τοῦ σώματος ἀριθμοί Plat.)
10) вещь (по порядку), номер(ὅ δεύτερος ἀ. Eur.)
11) пустое число (без содержания)ἀ. τῶν λόγων Soph. — набор пустых слов;
(ὅ) ἀ. Eur., Arph.; — ничтожество12) грам. число -
3 εἰς
εἰς und ἐς, letzteres ion., dor. u. altattisch, z. B. bei Thuc. vorherrschend; bei den Dichtern vermischt gebraucht; in den Tragg. u. Com. herrscht εἰς; in gewissen Vrbdgn, wie ἐς κόρακας, ἐς μακαρίαν, kommt εἰς nie vor; im Xen. schwankt die Lesart oft, vgl. Krüger zu An. 5, 3, 1; altdorisch u. böotisch ἐν, Greg. Cor. 355; auch ἴς in böotischen Inschriften; die alte Grundform ἐνς erwähnt Eust. Il. p. 722, 60 als argivisch u. kretisch, vgl. Koen zu Greg. C. a. a. O. – Präposition mit dem acc. Die allg. Bedeutung ist die Bewegung nach Etwas hinein. – 1) am häufigsten von Ländern bei den Verbis, die eine Bewegung ausdrücken, von Hom. an überall. Nach griechischer Weise steht oft der Name der Einwohner für das Land, εἰς τοὺς Καρδούχους ἐμβάλλειν Xen. An. 3, 6, 16; ἄγειν εἰς τοὺς βαρβάρους 1, 3, 5, wo Krüger zu vgl.; εἰς Πέρσας πορεύεσϑαι Cyr. 8, 5, 20; πέμπειν εἰς τοὺς Βοιωτούς Thuc. 5, 32. – Damit ist zu vgl. die bei den Rednern häufige Vrbdg ἰόντες εἰς ὑμᾶς, Antipho 5, 80; Lycurg. 11; γραφεὶς τὸν ἀγῶνα τοῠτον εἰς ὑμᾶς εἰςῆλϑον Dem. 18, 103; vgl. 28, 17; εἰς τὸν δῆμον παρελϑεῖν Thuc. 5, 45; εἴ τις εἰςίοι γραφὴν εἰς δικαστήριον Aesch. 3, 191; überall an die Volks- oder Richterversammlung als den Ort zu denken, in den man eintritt. So auch εἰς ϑεὸν ἐλϑεῖν, zum Orakel, Pind. Ol. 7, 31; vgl. εἰς ἀνϑρώπους ἐξιέναι Xen. Mem. 1, 1, 4; ἀφικόμην ἐχϑροὺς εἰς ἄνδρας Eur. Phoen. 361; κατέφυγον εἰς αὐτούς Thuc. 4, 113. – Bei einzelnen Personen setzen εἰς von Hom. an nur Dichter; σπεύδομαι εἰς Ἀχιλῆα Il. 15, 402; εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγον 23, 36; ἐλϑὼν ἐς δέσποιναν Od. 14, 127; wo immer auch noch an den Ort, das Zelt od. Haus gedacht werden kann, vgl. Spitzner exc. zu Il. XXXV, εἰς Ἐπιμηϑέα πέμπε Hes. O. 84; ἐς βασιλέα Thuc. 1, 137, wie Ael. V. H. 2, 1, steht einzeln; vgl. Ath. VIII, 337 c. – In den häufigen Vrbdgn εἰς Ἀΐδαο u. Ἅιδου fehlt οἶκον oder ein ähnliches Substantivum; ἷξεν εἰς Πριάμοιο Il. 24, 160; τά γ' ἐς Ἀλκινόοιο φέρον Od. 8, 418; ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῠ, in das Haus eines begüterten Mannes, Il. 24, 482; ἐς πατρὸς ἀπονέεσϑαι Od. 2, 195. So heißt εἰς διδασκάλων πέμπειν, ἐς διδασκάλου φοιτᾶν in die Schule schicken, gehen, Plat. Prot. 325 d Lach. 201 a; ἐς Αγαϑῶνος Conv. 174 a; so auch φέρων ἐς σεωυτοῦ, in dein Haus, Her. 1, 108. 9, 108; vgl. 1, 119; ἐπειδὰν εἰςέλϑω οἴκαδε ἐς ἐμαυτοῠ Plat. Hipp. mai. 304 d, wie οἴκαδε εἰς ἑαυτῶν Ar. Lys. 1070; auch bei Tempeln heißt es εἰς Ἀϑηναίης, in den Tempel der Athene, Il. 6, 379; εἰς Αμφιάρεω ἀνέϑηκε Her. 1, 192; ἐς Γαιαόχου Xen. Hell. 6, 5, 30; Ar. Plut. 411; Hom. sagt sogar ἂψ δ' εἰς Αἰγύπτοιο – στῆσα νέας, Od. 4, 581, in des Aegyptus Strom. Oft wird es wie bei uns übertr., ἐς νόσον, εἰς ὕπνον πεσεῖν, εἰς κακόν, Aesch. Prom. 471 Soph. Phil. 815 Ant. 240; εἰς ϑυμὸν βαλεῖν, O. R. 975; über die Vrbdgn ἐς χεῖρας, λόγους ἐλϑεῖν τινι s. die Substantiva. Man vgl. damit ἐς ἀκοὰν ἐμὰν λόγους ξένους μολεῖσϑαι Aesch. Prom. 692; ἐς ὄψιν μολεῖν Pers. 179; Ch. 213; umschreibende Vrbdgn, ἑς ὀργὰς ἐλϑεῖν τινι, Plat. Rep. IX, 572 a, ἐς διαφοράν, Phaedr. 232 d, εἰς φιλίαν, Lys. 214 d, wie schon Aesch. Prom. 191 εἰς ἀρϑμὸν καὶ φιλότητα; εἰς ὕποπτά τινι Eur. El. 347. Zu bemerken auch ἐς τοσήνδ' ὕβριν ἥκειν Soph. O. C. 1033, ἐς τόδε τόλμης ἔβη O. R. 125, wie ἐς τοσοῦτον ἐλπίδων 771; oft in Prosa, bes. bei den Rednern; ἐς τοσοῠτο ἐγένετο, so weit kam es, Her. 8, 107; ἐς τόδ' ἦλϑον Soph. O. C. 548; ἐς πᾶν ἔργον χωρεῖν, Alles wagen, El. 605; – εἰς πρόσϑεν, vorwärts, Eur. Hec. 960; εἰς τὸ πρόσϑεν Plat. Soph. 258 c. – 2) Bei mehreren Verbis, die eine Ruhe ausdrücken, steht εἰς brachylogisch, so daß man das Verbum der Bewegung hinzudenken muß; ἐφάνη λῖς εἰς ὁδόν, er kam auf den Weg u. zeigte sich da, Il. 15, 276; so oft παρεῖναι, z. B. εἰς Σάρδεις Xen. An. 1, 2, 2, nach Sardes hingekommen sein; ὃς ἂν μὴ παρῇ εἰς ἐξέτασιν 7, 1, 11; ἐς ταὐτό Cyr. 7, 3, 41; ἐς τὸ στράτευμα Thuc. 6, 62; ἐπιδημεῖν εἰς τὴν πόλιν Aesch. 2, 154 hat Bekk. nach 1. msc. in ἐν τῇ πόλει geändert; κατασκηνοῠν εἰς κώμας, sich einquartieren u. lagern, Xen. An. 2, 2, 16; Hell. 4, 2, 23; κατέστη εἰς τὴν βα σίλειαν, er trat ein in die Herrschaft, An. 1, 1, 3; καϑίστατο εἰς τὴν μάχην 1, 8, 6; ἀποστὰς εἰς Μυσούς, ἐς χωρίον, fiel ab zu den M., 1, 6, 7. 2, 5, 7; εἰς Ἰϑώμην Thuc. 1, 101; στῆναι εἰς μέτωπον, sich hingestellt haben auf, Xen. Cyr. 2, 4, 2; στὰς εἰς ταύτην τὴν ἀρχήν Her. 3, 80; ἐς μέσον Xen. Cvr. 4, 1, 1; συλλέγεσϑαι εἰς τόπον Hell. 2, 1, 6. Auch bei substant., ὁ ἀπόστολος ἐς τὴν Μίλητον ἦν Her. 1, 21; ἦν ξύνοδος εἰς Δῆλον Thuc. 3, 104. Eine ähnliche Ellipse findet Statt bei ἑάλωσαν εἰς Ἀϑήνας, s. unter ἁλίσκομαι, Dio Cass. 35, 17; λιπὼν πατρίδα εἰς Θήβας Hes. Sc. 12; ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν ἐς χωρίον ὀχυρόν, ἐς τὰ ἄκρα, Xen. An. 1, 2, 24; Her. 6, 100. 8, 50; in παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα, Xen. An. 1, 5, 13, fehlt ἰέναι, wie bei uns: zu den Waffen rufen; ähnlich βούλομαι ἐς τὸ βαλανεῖον, ich will in das Bad, Ar. Ran. 1305; ἀξιοῠμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν Charit. 8, 7. Aehnl. εἰς ἀνάγκην κείμεϑα, wir sind in die Nothwendigkeit versetzt. Eur. I. T. 620; Agath. 51 (IX, 677) κεῖται εἰς ὀλίγην κόνιν. Man vgl. noch καϑεζόμενος εἰς τὸ μέσον Xen. Cyr. 7, 4, 4, εἰς ἱερόν Dem. 21, 227, ἵζειν εἰς ϑᾶκον Soph. Ant. 986, εἰς ϑρόνους καϑιζάνω Aesch. Eum. 29. Bei späten Schriftstellern geht es geradezu in die Bedeutung von ἐν über; Long. 3, 10; οἰκοῦντι εἰς τὰ Ὕπατα Luc. asin. 1; εἰς Ἐκβάτανα ἀπέϑανε Ael. V. H. 7, 8; εἰς τὸ πρυτανεῖον ἐσιτεῖτο Heliod. 1, 10; Gramm. citiren mit ζήτει εἰς τὸ δεῖνα, z. B. ζήτει εἰς τὰ ἐπάνω, d. h. »siehe oben«, also = ζήτει ἐν τοῖς ἐπάνω. – 3) Nicht das Eindringen in einen Ort, sondern nur die Richtung wohin bezeichnet es bei Xen. An. 4, 7, 2 ἀφίκοντο εἰς χωρίον, wo sie nicht hineinkommen, wie εἰς τὸν οὐρανὸν ἥλλοντο Cyr. 1, 4, 11; τὸ εἰς Παλλήνην τεῖχος, dahin gelegen, Thuc. 1, 56; vgl. 5, 82 u. Her. 2, 169; wohin man auch ὁδὸς ἐς λαύρην Od. 22, 128 u. ἡ εἰς Βοιωτοὺς ὁδός Xen. An. 5, 3, 6 rechnen kann. Dah. steht es oft bei den Verbis des Sehens, εἰς ὦπα ἰδέσϑαι, Hom., wie εἰς ὀφϑαλμούς, Il. 24, 104, womit εἰς ὦπα ἔοικεν zu vgl.; ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον, Od. 10, 37; βλέπειν εἰς τὰ νῦν πεπραγμένα Aesch. Pers. 787; vgl. Suppl. 97; εἰς σέ Soph. El. 942; εἰς οὐρανόν Xen. Cyr. 6, 4, 9; ἀποσκοπεῖν εἴς τι, Soph. O. C. 1197; λεύσσειν εἴς τινα, O. R. 1254. – So auch bei den Verbis sagen, zeigen, wo wir vor, unter, in Gegenwart übersetzen, vgl. ἐς φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι, die ins Oeffentliche ausgesprochnen, offen angegebenen Gründe, Thuc. 1, 23, mit ἀποδῠναι ἐς τὸ φανερόν, vor Aller Augen, 1, 6; ἐς ὑμᾶς ἐρῶ μῠϑον Aesch. Pers. 157; ἐς πάντας αὕδα, κηρύσσειν, Soph. O. R. 93 El. 596; λέγειν εἰς φῶς Phil. 577; εἰς μέσον δεῖξαι Αχαιοῖς 605; ἐς τὸ φῶς φανεῖ O. R. 1229; εἰς ὀφϑαλμούς Ant. 307; περί τινος ἐς ὑμᾶς εἰπεῖν, Her. 8, 26; ἐς βελτίστους μνησϑῆναι Thuc. 8, 47; ἐς τὸν δῆμον εἰπεῖν 5, 45; Dem. 24, 47; στρατιὰν ἐπαγγέλλειν ἐς τοὺς συμμάχους, unter den Bundesgenossen ausschreiben, Thuc. 7, 17; ἐς τὸ βουλευτήριον ἀναῤῥηϑῆναι Aesch. 3, 45; εἰπεῖν εἰς τὴν στρατιάν Xen. An. 5, 6, 37; εἰς τοὺς συμμάχους Cyr. 8, 4, 11; παρέχειν ἑαυτὸν σοφιστήν und ἐλλόγιμος γέγονε εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, Plat. Gorg. 526 b Prot. 312 a; καλὸν σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσϑαι Thuc. 7, 56; ἔργα ἀποφήνασϑαι εἰς πάντας ἀνϑρώπους Plat. Menex. 239 a. So auch εἰς τοὺς ἄλλους διαβεβλῆσϑαι, bei den Anderen verleumdet worden sein, Plat. Rep. VII, 539 b; ἐπαχϑῆ εἶναι εἰς τοὺς πολλούς, der Menge lästig sein, Thuc. 6, 54; φιλοδοξεῖν Pol. 1, 16, 10; vgl. Xen. Hell. 3, 5, 2; οὐκ ἄγνωστον εἰς ἀνϑρώπους Arr. An. 1, 12, 8. – Auch bei substant., wie αἰδώς τίς σ' ἐς Μυκηναίους ἔχει Eur. Or. 21. – 4) Nachhomerisch ist die feindliche Bdtg gegen, εἰς τὴν Ἀττικὴν στρατεύειν Thuc. 3, 1. 5, 23; ἴεντο εἰς τοὺς ἀνϑρώπους, stürzten auf die Feinde los, Xen. An. 4, 2, 7, vgl. 3, 2, 16; εἰς πολεμίους ϑεῖν Cyr. 3, 2, 9. Dah. ὀνειδίζειν εἴς τινα, Soph. O. C. 758, vgl. Phil. 518; μηδ' εἰς Ἑλένην κότον ἐκτρέψῃς Aesch. Ag. 1443, wie μηνίειν, ὀργὴν ἔχειν εἴς τινα, Soph. O. C. 969 Phil. 1293; ὀργῇ χαλεπῇ χρῆσϑαι ἔς τινα, Thuc. 1, 130, vgl. 3, 85; so ἁμαρτάνειν, Aesch. Prom. 947; Soph. O. C. 972; ἡ ἔχϑρα εἰς τοὺς Αργείους Thuc. 2, 68; τὸ ἔργον εἰς ἅπαντας ἦν Aesch. Spt. 1041; οἱ εἰς Μυτιλήνην πολέμιοι Xen. Hell. 1, 7, 29; οἱ στρατηγοὶ οἱ εἰς Σικελίαν Andoc. 1, 11. Auch in gutem Sinne gegen, εὐσεβεῖν εἴς τινα, Soph. Ant. 727; δίκαιος εἴς τινα, Trach. 410; ἐσϑλὸς εἰς ὑμᾶς γεγώς El. 24; τοιοίδε εἰς ἡμᾶς εἰσι Thuc. 1, 38; 1, 68 ἀπιστότεροι εἰς τοὺς ἄλλους. Auch bei substant., φιλία εἰς ἀμφοτέρους Thuc. 2, 9; ἡ εἰς ὑμᾶς εὔνοια Andoc. 1, 141. – 5) Bei der Zeit ist εἰς Gränzbestimmung und bedeutet – a) bis; Hom. εἰς ήῶ, ἐς ἠέλιον καταδύντα, Od. 11, 375 Il. 1, 601; Xen. An. 1, 7, 1 u. sonst; εἰς τόδε, bis auf diese Zeit, Her. 7, 123; Thuc. 1, 69; εἰς ἐμέ, bis zu meiner Zeit, Her. 1, 92; Paus. oft; εἰς τόδ' ἡμέρας Soph. O. C. 1140; Aesch. Spt. 21; ἐς τί; wie lange? Il. 5, 465, wie εἰς πότε Soph. Ai. 1164; ἐς τότε Plat. Legg. VIII, 845 c; Hom. ἐς τῆμος Od. 7, 318, εἰς ὅτε 2, 99, bis zur Zeit, wann; ἐς οὗ, bis daß, Her. 1, 67. 3, 31. Vgl. εἰςόκε, ἔςτε. Oft entspricht es einem vorangehenden ἐκ, wie schon Hom. ἐκ νεότητος εἰς γῆρας Il. 14, 86; οἱ ἐκ παιδὸς εἰς γῆρας σώφρονες Aesch. 1, 180; εἰς ἔτος ἐξ ἔτεος, wie unser Jahr aus, Jahr ein, Theocr. 18, 15, wobei man an örtliche Vrbdgn wie ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, ἐς σφυρὸν ἐκ πτέρνης, Il. 22, 397. 23, 190, oder ἐς μυχὸν ἐξ οὐδοῠ Od. 7, 87, ἐκ τῶν ποδῶν ἐς κεφαλήν Ar. Plut. 650 denken muß. – b) die ganze, dazwischenliegende Zeit; εἰς ἐνιαυτόν, ein Jahr lang, auf ein Jahr, Od. 4, 595 Hes. Th. 740, eigtl. bis ein Jahr vollendet ist; so auch die Folgdn; εἰς ὥρας Od. 9, 133. – c) den Zeitpunkt selbst; ἐς ϑέρος, ἐς ὀπώρην ἐλεύσεσϑαι, Od. 14, 384, auf den Sommer; οὔτε ἐς τὸ παρέον οὔτε ἐς χρόνον μεταμελήσει, weder für jetzt, noch dereinst, Her. 7, 29; ἐς νύκτα ἐτελεύτα, zur Nacht, Thuc. 1, 51; ὀλίγοι ἐς τὴν ἑσπέραν σίτου ἐγεύσαντο Xen. An. 3, 1, 3; vgl. Ar. Eccl. 1092; ἐς τρίτην ἡμέραν παρεῖναι Xen. Cyr. 3, 1, 42; οὐκ εἰς μακράν, d. i. bald, 5, 4, 21; ἐς τὴν ὑστεραίαν προῆγε Pol. 5, 13, 8; ἐς ὕστερον Od. 12, 126; Her. 5, 74; ἐς αὔριον Od. 7, 317; ἡ εἰς αὔριον ἡμέρα, der morgende Tag, Soph. O. C. 573. Vgl. εἰςαεί, εἰςαυτίκα, εἰςαῠϑις, εἰς ἔτι u. ä. – 6) Bei der Zahl drückt es ebenfalls die Gränze aus, bis an, höchstens, u. allgemein, gegen, an, εἰς τριακάδας δέκα νεῶν Aesch. Pers. 331; bes. mit dem Artikel, σχεδὸν εἰς τοὺς ἑκατόν Xen. An. 4, 8, 15; Cyr. 6, 2, 7 u. sonst überall; vgl. ἐς δίσκουρα λέλειπτο, auf Diskusweite, Il. 23, 523; ἐς δραχμὴν ἑκάστῳ διέδωκε, zum Belauf einer Drachme, Thuc. 8, 29; τριήρεις τοῖς τυράννοις ἐς πλῆϑος ἐγένοντο, in Menge, 1, 14; ἐς τρίς Xen. An. 6, 2, 16 Cyr. 7, 1, 4, bis auf dreimal. – Distributiv steht es bes. bei Angabe der Stellung der Soldaten; εἰς δύο, je zwei Mann neben einander, Xen. An. 2, 4, 26 Hell. 5, 1, 22; εἰς ὀκτώ, je acht Mann hinter einander, An. 7, 1, 23 Hell. 3, 2, 16. – 7) An βλέπειν εἴς τι reiht sich die Zweckbedeutung: zu, für, ἐς πό λεμον ϑωρήσσεσϑαι Il. 8, 376; vgl. ἐσταλμένος εἰς π. Xen. An. 3, 2, 7; ἵππους εἰς ἱππέας κατασκευάζειν 6, 1, 14; ἔῤῥωντο εἰς πόλεμον Thuc. 2, 8; ἡ ἐς πόλεμον παρασκευή 1, 25; – εἰπεῖν εἰς ἀγαϑόν, zum Guten reden, um Gutes zu bewirken, Hom. Iliad. 9, 102, vgl. 23, 305; πείσεται εἰς ἀγαϑόν, zu seinem Besten, 11, 789; ἐς φόβον 15, 310; ἐς πλόον Pind. P. 1, 34; εἰς κέρδος τι δρᾶν, Soph. Phil. 111, wie εἰς χάριν πράττειν, zu Gefallen, O. R. 1353, εἰς τί, wozu? Trach. 412, vgl. Theocr. 27, 54; εἰς κατασκοπὴν πέμψον Phil. 45; εἰς ἔλεγχον ἐξιών 98; εἰς μάχην ὁρμᾶν Aesch. Pers. 386, wie εἰς τὸ διώκειν Xen. An. 1, 8, 25; λακτίσας Δίκας βωμὸν εἰς ἀφάνειαν Aeschyl. Ag. 374; oft Eur.; εἰς ὑποδήματα δέδοται Her. 2, 98; εἰς ἱμάτιον Ar. Plut. 984; ἔδωκε χρήματα εἰς τὴν στρατιάν Xen. An. 1, 1, 27; δαπανᾶν εἴς τι, 1, 3, 3; εἰς Διονύσια χορηγήσας Is. 5, 36; εἰς τὸν πόλεμον εἰςφορὰς εἰςφέρειν 45; εἰς πόλεμον ἀποϑνήσκουσι μαχόμενοι 46; – anders ist δανείζειν εἴς τι, Dem. 27, 28; συμβάλλειν συμβόλαια εἰς τὰ ἀνδράποδα 27; εἰς πίστιν δέδωκα, auf Credit, 32, 16; sonst ἐπί τινι; – ϑήραν ἐποιοῦντο εἰς τὴν ἑορτήν Xen. An. 5, 3, 10; ἐς χλαῖναν πόκον δωρεῖσϑαι, zum Kleide, Theocr. 5, 98; εἰς τὰ κρέα μόσχον ἔλαβες Ath. XIV, 644 e; ἐς γράμματα, um zu lernen, Plat. Legg. VII, 809 e. – Bei adject.; ἐπιτήδειος ἔς τι, geeignet zu Etwas, Her. 1, 115; σύμφορος ἔς τι, 8, 60; εὐπρεπής, 2, 116; βέλτιον εἰς δικαστήριον Plat. Theaet. 178 e; καλὸν εἰς τὴν στρατιάν Xen. Cyr. 3, 3, 6; χρήσιμος n. ä., s. die einzelnen Wörter; εἰς τὸ πρᾶγμά ἐστι ist zweckdienlich, Dem. 36, 54. – Auch ἐξάγει τὸ στράτευμα, εἰς τὸ μὴ φοβεῖσϑαι, damit nicht, Xen. An. 7, 8, 20, vgl. Mem. 3, 6, 2. – Adverbialisch werden Vrbdgn wie ἐς καλὸν εἶπας Soph. Phil. 78; ἐς τάχος παίει Ar. Ach. 656, wo der schol. ἐς τάχος, εἰς κάλλος γράφειν anführt. – Bei Sp., wie Hel., führt es das Prädicat ein, τὸ προςτυχὸν εἰς ὅπλον ἁρπάζεσϑαι, τὴν πήραν εἰς καϑέδραν ποιεῖσϑαι, als Waffe, zum Sitz; womit man Vrbdgn wie εἰς ἄνδρας ἐκ μειρακίων τελευτῶσι Plat. Teaet. 173 b, εἰς ἄνδρα γενειῶν Theocr. 13, 28 vergleiche. – 8) Aehnlich ist die Bdtg in Ansehung, in Rücksicht auf entstanden; die nähere Bestimmung bei Adjectivis einführend, πρῶτος εἰς εὐψυχίαν Aesch. Pers. 318, vgl. Plat. Charmid. 158 a; ἐς τὸ πᾶν, oft bei Tragg. u. sonst, in jeder Beziehung; z. B. ἐτητύμως Aesch. Ag. 668, βίαιος Prom. 738; σῶμα οὐ σπουδαῖον ἐς ὄψιν Soph. O. C. 583; Ai. 863; ἐς τί; sc. δυς-τυχὴς ἦσϑα, worin? O. C. 528; ἐς τὰ ἄλλα, z. B. μέγας, Thuc. 1, 1; ἄτολμος εἰς τὴν μάχην 4, 55; ἀνυπέρβλητος εἰς πονηρίαν Antiphan. Ath. III, 108 f; πόλις μεγίστη καὶ εὐδοκιμωτάτη εἰς σοφίαν καὶ ἰσχύν Plat. Apol. 29 d; τοιοῠτος εἰς φρόνησιν Conv. 219 d; ἀγαϑὸς εἰς πόλεμον Xen. An. 1, 9, 14; Cyr. 3, 3, 6; εἰς χρήματα ἀναιδής Dem. 22, 75; vgl. Xen. Cyr. 8, 8, 6; – τὸ μὲν γὰρ εἰς ἔμ' οὐ κακῶς ἔχει Eur. I. T. 691, was mich anbetrifft, ich befinde mich nicht schlecht; vgl. εἰς τὸν ἑαυτῶν βίον ἀσφαλῶς ἔχειν Dem. 10, 45; – bei Verbis; τό γ' εἰς ἑαυτὸν πᾶν ἐλευϑεροῖ στόμα Soph. O. R. 706; εἰς ὅσον ἐγὼ σϑένω, wie weit, Phil. 1389; εἰς πλεῖστον πενϑεῖν O. C. 743; ἐς τὰ μάλιστα, häufig; ἐς δαιμόνιον τέρας ἀμφιγνοῶ Ant. 372; εἰς δικαιοσύνην ἐπιδείκνυσϑαι Xen. An. 1, 9, 16; εἰς χρήματα δίκην λαμβάνειν u. εἰς τὰ σώματα τιμωρίας ποιεῖσϑαι, an Geld u. am Leben strafen, Dem. 22, 55; vgl. Plat. Legg. IX, 865 c VI, 774 b. Bes. bei anklagen, loben, tadeln u. ä.; ἐς φιλίαν μέμφεσϑαι Xen. An. 2, 6, 30; εἰς τὰ πολεμικὰ καταφρονεῖσϑαι Hell. 7, 4, 30; διαβάλλειν εἴς τι Thuc. 8, 88; σκώπτειν εἰς τὰ ῥάκια, εἰς μαλακίαν, Ar. Pax 740 Dem. 18, 245; εἴς τε μαλακίαν καὶ εἰς τὴν ἀβουλίαν ἀπελύσαντο, sie rechtfertigten sich gegen den Vorwurf der Weichlichkeit, Thuc. 5, 75; ἐνεκάλουν εἰς τὴν ἐπιτροπήν, über die Vormundschaft, Dem. 38, 3; so Folgde, wie ὀνειδίζειν τινὶ ἐς ἀσέλγειαν Pol. 5, 11, 2; κατά τινος εἰπεῖν εἰς ἀχαριστίαν 17, 6, 7; σκώπτειν εἴς τινα Plut. Symp. 2, 9; ἐκωμῳδοῠντο εἰς βλασφήμους Harpocr. p. 9. Auch πρῆγμα γενόμενον εἴς τινα, ein Vorfall, der sich mit Einem zugetragen, Her. 1, 114. – Absolut, εἰς δὲ τὴν τοῠ καρποῠ κομιδήν, was das anbetrifft, Xen. Cyr. 5, 4, 25; ἐς τὰ ἄλλα, in anderer Hinsicht, Thuc. 1, 1. – Auch bei Substantivis; δέος εἰς Συρακοσίους Thuc. 6, 85; τιμὴ εἰς γῆρας Plat. Legg. IX, 879 c; δόξα εἰς ἀνδρειότητα Xen. An. 6, 3, 14; ὁ εἰς ταῠτα ἔλεος Dem. 25, 84; ἀγὼν εἰς τὸν Δία = Ὀλύμπια, Thom. Mag. vit. Pind.; ἡ ἐς γῆν καὶ ϑάλατταν ἀρχή Thuc. 8, 46. – Oft wird diese Vrbdg eine bloße Umschreibung; τὰ εἰς τὴν τέχνην Plat. Rep. IV, 421 d; οἱ λόγοι οἱ εἰς τὰ δικαστήρια Euthyd. 304 d. – Man merke noch εἰς τὸν ἀριϑμὸν ἐφάνη τριςχίλια, für die Zählung oder nach der Zählung, Her. 7, 97; vgl. Thuc. 2, 7 εἰς τὸν πάντα ἀριϑμόν u. εἰς λόγον, in Rücksicht auf, – 9) Hieraus entwickelt sich die Bdtg gemäß, nach; Aesch. Ag. 68 ist εἰς το πεπρωμένον τελεῖται das Vollenden nach dem Schicksal, rin Aufgehen in das Beschlossene; εἰς νόμον ἑαυτῷ ταξάμενος Plat. Legg. V, 733 d; ἐς δύναμιν, nach Kräften, Rep. IX, 590 d; Xen. An. 2, 3, 23 u. oft; ἐς τὸ δυνατόν Cyr. 2, 1, 22, soweit es möglich ist; λέγειν εἰς ὑπερβολὴν δυνατοῠ Aesch. 1, 180; ἐς ἀργύριον λογισϑέν, auf Geld berechnet, 6, 1, 33; εἰς τὸν αὐτὸν λόγον Plat. Rep. I, 353 d; εἰς ἓν μέλος, nach einer Weise, Theocr. 18, 7; oft bei Lucian., ἐς τὸν πωλικόν, εἰς ὄρνιϑος τρόπον, Zeux. 4 Halc. 1. Manche Wendungen der Art werden rein adverbial gebraucht, wie ἐς το ἀκριβὲς εἰπεῖν, genau, Thuc. 6, 82; ἐς ἀκρίβειαν Plat. Legg. VII, 809 e; ἐς δέον u. εἰς τὸ δέον, Soph. Ant. 386 Her. 2, 173; ἐς καλόν ( Suid. εὐκαίρως), Xen. An. 4, 7, 3; Plat. Conv. 174 e u. sonst; ἐς κάλλος ζῆν Xen. Cyr. 8, 1, 33; ἐς καλόν Plat. Theag. 122 a; εἰς ἀφϑονίαν παρέχειν, = ἀφϑόνως, Xen. An. 7, 1, 33.
Selten steht εἰς dem davon abhängigen Worte nach, wie Il. 15, 59 Od. 3, 137. 15, 541; Soph. O. C. 126, ch.; Eur. Alc. 85; in einzelnen Beispielen der späteren Dichter.
In der Zusammensetzung bedeutet εἰς hinein, hinan, hinzu.
-
4 ὀλίγος
ὀλίγος, wenig; zunächst von der Menge, Ggstz von πολύς; ὀλίγ' ἀπαγγέλλω κακά, Aesch. Pers. 322; ἀριϑμὸν ὀλίγον, kleine Zahl, Eur. Herc. fur. 6; in Prosa überall, ἑνὸς καὶ πλήϑους τὸ ὀλίγον μέσον, Plat. Polit. 303 a; in ἡ ὑπὸ τῶν ὀλίγων δυναστεία, ib. 291 d sind οἱ ὀλίγοι, im Ggstz gegen τὸ πλῆϑος, die wenigen Herrschenden, die Regierungspartei in der Oligarchie; Thuc. 8, 9 u. öfter; αἱ διὰ τῶν ὀλίγων δυναστεῖαι, Dem. 60, 25, vgl. Lept. 108; Arist.; – von räumlicher Ausdehnung, klein; ὀλίγος δ' ἔτι χῶρος ἐρύκει, Il. 10, 161; ὀλίγῳ ἐνὶ χώρῳ, 12, 423; ὀλίγη δ' ἦν ἀμφὶς ἄρουρα, 3, 115; von körperlicher Größe, Αἴας, Oileus Sohn, 2, 529; Od. 9, 515; κῦμα οὔτε μέγ' οὔτ' ὀλίγον, 10, 94; σάκος, Il. 14, 376; ἐν ὀλίγῳ χώρῳ, Her. 9, 70; von der Zeit, χρόνος, Il. 19, 157. 23, 418; ὀλίγη δέ τ' ἀνάπνευσις πολέμοιο, 11, 801; von der Zeit auch Pind. N. 7, 38; ὀλίγον γὰρ χρόνον ἀλλήλοις διειλέγμεϑα, Plat. Apol. 37 a. – Uebh. gering; ὀλίγον δέ μιν ἄχϑος ἐπείγει, Il. 12, 452; δόσις ὀλίγη τε φίλη τε, Od. 6, 208, wie οὐκ ὀλίγαν δόσιν Pind. P. 10, 20; c. inf., zu wenig, um zu, ἐόντων αὐτῶν ὀλίγων τὸν Μήδων στρατὸν ἀλέξασϑαι, Her. 7, 207, vgl. 6, 109; δέκα νῆες ὀλίγαι ἀμύνειν, Thuc. 1, 50. – Adverbial ὀλίγ ο ν, ein wenig, gar wenig; ἱππῆες δ' ὀλίγον μετεκίαϑον, Il. 11, 52; ὀλίγον δὲ παρακλίνας, 23, 424; ἐμεῖ' ὀλίγον προγενέστε ρός ἐστιν, ibd. 789; so bes. bei comparat., ὀλίγον σοφώτερος, Eur. Hipp. 987; ὀλίγον τι πρότερον τούτων, Her. 4, 81. (v. l. ὀλίγῳ, s. unten); τὰ λεχϑέντα ὀλίγον ἔμπροσϑεν, Plat. Phaedr. 277 d; ὀλίγον πρότερον, ὕστερον, Polit. 262 b Gorg. 454 b u. öfter; Xen. An. 7, 2, 20 u. Sp. – Aber beim comparat. steht auch eben so oft ὀλίγῳ, z. B. πρότερον, ὕστερον, Plat. Gorg. 460 c Rep. I, 327 b; οὐκ ὀλίγῳ μου πλεονεκτεῖν διανοεῖ, nicht um ein weniges, Conv. 218 e; – ὀλίγου, um ein weniges, fast, beinahe; Od. 14, 37; μεταξὺ δ' ἀλκὰ δι' ὀλίγου τείνει πύργος ἐν εὔρει, Aesch. Spt. 744; eigtl. vom Preise, ταῦτα ἕτερον ἂν διδάξειεν ὀλίγου, für einen geringen Preis. für ein weniges, Plat. Soph. 234 a (vgl. auch ὀλί. γου δεῖν unter δέω) fast, Prot. 361 c Phaedr. 258 e u. öfter; ὀλίγου εἰς χιλίους, fast an Tausend, Thuc. 4, 124, v. l. ὀλίγῳ; – παρ' ὀλίγον ποιεῖσϑαι, gering achten, Xen. An. 6, 4, 11; παρ' ὀλίγον διέλυσαν τὸν ἄνϑρωπον, beinahe, Pol. 18, 29, 12; παρ' ὀλίγον ἦλϑε τοῦ ἐκπεσεῖν, 2, 55, 4; παρ' ὀλίγον ἦλϑε τὰ πράγματα τοῦ πάντας ἐπανελϑεῖν, es kam beinahe so weit, 33, 2, 1, öfter; – κατ ' ὀλίγον, bei Kleinem, nach u. nach, allmälig, Plat. Tim. 85 d; Her. sagt auch οὗτοι κατ' ὀλίγους γιγνόμενοι ἐμάχοντο, sie kämpften in kleinen Abtheilungen, vereinzelt, 9, 102; τῶν ἄλλων συμμάχων ἐξελέγετο κατ' ὀλίγους, 8, 113; τῶν ὠῶν ἀποῤῥαίνουσι κατ' ὀλίγους τῶν κέγχρων, 2, 93; κατ' ὀλίγας, Plat. Theaet. 197 d, Sp., wie Pol. 8, 16, 6; Hdn. 2, 7, 10 u. öfter; – δι' ὀλίγων, mit Wenigem, in Kürze, εἰ δεῖ δι' ὀλίγων περὶ μεγίστων ὅτι τάχιστα ῥηϑῆναι, Plat. Phil. 31 d; Legg. VI, 778 c; – ἐν ὀλίγῳ, in Kurzem, Apol. 22 b; – δι' ὀλίγου, in kurzem Zwischenraume, bald darauf, ἡ δι' ὀλίγου μελέτη, im Ggstz von ἡ ἐκ πολλοῦ ἐμπειρία, Thuc. 2, 85, vgl. 5, 69; δι' ὀλίγου ἀπελϑεῖν, bald, schnell, 6, 11, auch δι' ὀλίγων, vgl. Valck. Eur. Phoen. 1105; – ἐπ' ὀλίγον, auf kurze Zeit; μετ' ὀλίγον, nach Kurzem, Plat. Legg. XII, 950 d; – ἐξ ὀλίγου, seit Kurzem, dah. plötzlich, Thuc. 2, 61. 5, 64. – Den regelmäßigen comparat. ὀλιγώτερος haben erst Sp., Ael. H. A. 2, 42. 6, 51; auch bei Hippocr. soll er vorkommen, – Das adv. ὀλίγως ist selten, vielleicht nur Strat. 47 (XII, 205). – Superlat. ὀλίγιστος, nur auf die Zahl, Menge gehend, Il. 19, 223, Hes. O. 721; καὶ τοῦτο φύσει ὀλίγιστον γίγνεται γένος, Plat. Rep. IV, 428 e; ὀλίγιστοι τὸν ἀριϑμόν, V, 473 b; ὅτι σμικρόταται και ὀλίγισται ἀδικίαι, Legg. V, 743 b; δύο ἄρα δεῖ τὸ ὀλίγιστον εἶναι, zwei zum wenigsten, Parm. 149 a; auch δι' ὀλιγίστων ἔσφηλε καὶ Δίωνα (vgl. δι' ὀλίγου), Ep. VII, 351 d; einzeln bei den Folgdn; Sp. bilden auch davon noch ὀλιγίστατος u. das adv. ὀλιγίστως. – Die unregelmäßigen ὀλίζων, ὀλιζότερος s. besonders. – In Beziehung auf die Größe wird als comparat. zu ὀλίγος auch μείων u. ἐλάσσων gebraucht, als superl. ἐλάχ ιστος, ἥκιστος.
-
5 ἀριθμός
ἀριθμός, οῦ, ὁ (s. ἀριθμέω; Hom.+)① a cardinal number, number ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα (like Lat. e numero esse) belonging to the number of the twelve, i.e. being one of the twelve Lk 22:3; cp. εὑρεθῆναι ἐν τῷ ἀ. τινος be found among the number 1 Cl 35:4; sim. 58:2; MPol 14:2; Hs 5, 3, 2; 9, 24, 4. W. specif. numbers ἀ. τῶν ἀνδρῶν Ac 4:4; 5:36. τὸν ἀριθμὸν ὡς πεντακισχίλιοι about 5,000 in number (Hdt., X. et al.; SIG 495, 115 [III B.C.]; POxy 1117, 15; PFlor 53, 7; 16; PGen 16, 22f ἀδελφοὶ ὄντες τ. ἀριθμὸν πέντε; 2 Macc 8:16; 3 Macc 5:2; Jos., Vi. 15) J 6:10; cp. Rv 5:11; 7:4; 9:16. W. non-specif. numbers Ro 9:27; Rv 20:8 (both Is 10:22). ὡς μὴ εἶναι ἀριθμόν so that one could not count (them) AcPl Ha 7, 6.—Rv 13:17f, 15:2 refer to numerology, which was quite familiar to people of ancient times; acc. to it, since each Gk. letter has a numerical value, a name could be replaced by a number representing the total of the numerical values of the letters making up the name (cp. PGM 13, 155=466 σὺ εἶ ὁ ἀριθμὸς τ. ἐνιαυτοῦ Ἀβρασάξ [α=1 + β=2 + ρ=100 + α=1 + ς=200 + α=1 + ξ=60 makes 365, the number of days in a year]; IGR IV 743, 7f ἰσόψηφος δυσὶ τούτοις Γάϊος ὡς ἅγιος, ὡς ἀγαθὸς, προλέγω [the name and both adjs. each have a num. value of 284]; PGM 1, 325 κλῄζω δʼ οὔνομα σὸν Μοίραις αὐταῖς ἰσάριθμον; 2, 128; 8, 44ff; SibOr 1, 141–45; Artem. 3, 28; 3, 34; 4, 24; Dssm., LO 237f [LAE 276f]; FBücheler, RhM n.s. 61, 1906, 307f); on the interpr. of the number 666 s. χξϚ´.② a numerical total, number, total (Dt 26:5; 28:62) ἀ. τῶν ἐκλεκτῶν the number of the elect 1 Cl 2:4; cp. 59:2. ἐπληθύνετο ὁ ἀ. the total continued to grow Ac 6:7; περισσεύειν τῷ ἀ. 16:5; πολὺς ἀ. (Diod S 13, 2, 5; 14, 43, 3; Sir 51:28) 11:21. κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων acc. to the number of angels 1 Cl 29:2 (Dt 32:8).—B. 917. DELG. M-M. TW. Sv. -
6 ἶσον
ἶσον [so Hom. stets mit langem ι, neben ἐῗσος, welches man nachsehe, gew. auch die späteren Epiker; ἴσος mit kurzem ι zuerst Hes. O. 754, l. d., Theogn. 678, u. stets bei den Attikern u. Pind.; die späteren alexandrinischen Dichter brauchen nach Versbedürfniß ι lang u. kurz, ἴσον κάτω ἶσον ἄνωϑεν Theocr. 8, 19; so auch in den compp., s. bes. ἰσόϑεος], – gleich; zunächst auf die Quantität gehend, dem Maaße, der Zahl nach ( ἴσους ἀριϑμόν Eur. Suppl. 662, ἴσα τὸν ἀριϑμόν Plat. Rep. IV, 441 c, gew. ohne diesen Zusatz), dann übh. gleich an Stärke, an Beschaffenheit, Hom. u. Folgde; gew. τινί, δαίμονι ἶσος, Il. 5, 438 u. oft, u. in anderen Vergleichungen; οὔτε μεῖον οὔτ' ἴσον Aesch. Spt.337; ἀρίϑμημα Eum. 723; οὐ γὰρ γένοιτ' ἂν εἷς γε τοῖς πολλοῖς ἴσος Soph. O. R. 845; λοχαγοὶ ταχϑέντες ἴσοι πρὸς ἴσους Ant. 142; ἴσας ψήφους I. T. 965, u. oft von der Stimmengleichheit, auch ohne ψῆφος, Ar. Ran. 685 Plat. Legg. VII, 946 a; ἴσον χρόνον, gleiche Zeit, Soph. Phil. 784. 1101; ἀντὶ τῶν εἰρημένων ἴσ' ἀντάκουσον O. R. 544; oft ἴσα ἀντὶ ἴσων λαμβάνειν, ἀποδοῦναι, Plat. Legg. VI, 774 c; ἴσος τὸ πλάτος καὶ τὸ μῆκος Xen. An. 5, 4, 32, so dick wie lang; ἴσας ναῦς, gleich viel Schiffe, Hell. 1, 6, 29; – ἶσον ϑυμὸν ἔχειν, gleichen Sinn haben, eines Sinnes sein, Il. 13, 704. 17, 720; ἶσον φρονεῖν τινι, 5, 441. 15, 50; – ἴση μοῖρα, gleicher Antheil, gleich zugetheilt, Il. 9, 318 Od. 20, 282; auch ἴση allein, ohne μοῖρα, Il. 11, 705. 12, 423 Od. 9, 42 (vgl. oben ἐῗσος); ἴσον μέρος, Ar. Plut. 225 u. A.; ἴσον ἴσῳ κεκραμένος, sc. οἶνος ὕδατι, Wein u. Wasser zu gleichen Theilen gemischt, comic. bei Ath. X, 426 b XI, 473 c; κύλιξ ἴσον ἴσῳ κεκραμένη Ar. Plut. 1133; οὐ μόνον ἴσον, ἀλλὰ καὶ πλέον ἔχοντες ἀπέρχεσϑε Isocr. 17, 57; τῶν ϑεῶν τὰ ἴσα νεμόντων Her. 6, 11. 109; τῶν ἴσων μετέχειν τινί, eben so viel bekommen wie ein Anderer, gleiche Vorzüge genießen, u. ἴσων τυγχάνειν, dem πλεονεκτεῖν entgeggstzt, Xen. Cyr. 2, 2, 20; εἰς τὸ ἴσον ἀφικέσϑαι τινὶ τῇ ἱππικῇ, es in der Reitkunst eben so weit gebracht haben wie ein Anderer, ibd. 1, 4, 5; – μηδὲ κασιγνήτῳ ἶσον ποιεῖσϑαι ἑταῖρον, den Freund nicht gleich achten, Hes. O. 705. – Bei den Attikern bes. von der Gleichheit der Rechte unter den Bürgern eines Freistaates, wie Xen. die athenische Demokratie bezeichnet als πολιτεία ἐν τοῖς ἴσοις καὶ ὁμοίοις, Hell. 7, 1, 45; ähnlich ὡς δέον ἐπὶ τοῖς ἴσοις καὶ ὁμοίοις τὴν συμμαχίαν εἶναι 7, 1, 1; u. so ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ, Thuc. 1, 27. 145; συμμάχους ἐπ' ἴσῃ τε καὶ ὁμοίῃ ποιήσασϑαι, unter ganz gleichen Rechten, Her. 9, 7; auch umgekehrt, ἐν τοῖς ὁμοίοις καὶ ἴσοις, 6, 52, 3; Arist. pol. 3, 11, 10; οὐ μέτεστι τῶν ἴσων οὐδὲ τῶν ὁμοίων πρὸς τοὺς πλουσίους τοῖς πολλοῖς ἡμῶν Dem. 21, 112, die große Masse hat nicht gleiche Rechte mit den Reichen; τῆς ἴσης μετέχειν, Thuc. 4, 105, sc. πολιτείας. – Billig, gerecht, ἀνήρ Soph. Phil. 685, δικαστής Plat. Legg. VII, 957 c; κριταὶ ἴσοι καὶ δίκαιοι Pol. 25, 5, 3, eigtl. die beide Parteien auf gleiche Weise anhören; πῶς ἐστι τοῦτ' ἴσον ἢ δίκαιον Dem. 12, 9 (Philp. ep.); ἐκ ποίας γὰρ ἴσης ἢ δικαίας προφάσεως 18, 284; ἴση καὶ ἔννομος πολιτεία Aesch. 1, 5. – Vom Orte, gleich, eben, flach, καταβαίνειν εἰς τὸ ἴσον ἡμῖν Xen. An. 4, 6, 18, auf einen Ort, wo wir so stehen wie sie, wo wir mit gleichen Kräften kämpfen können; aber ἐν ἴσῳ καὶ βραδέως προςιέναι, An. 1, 8, 11, heißt in gleichem Schritte, in gleicher Linie anrücken, so daß die Fronte gerade bleibt, vgl. Cyr. 7, 1, 4. – Von Constructionen bemerke man außer dem dat., der oft mit großer Kürze gebraucht wird, οὐ μέν σοι ποτε ἶσον ἔχω γέρας, = τῷ σῷ γέραϊ ἶσον, Hom. öfter, κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι, dem Haare der Chariten gleich, Il. 17, 51, Λοκροῖς ἴσας ἄγων ναῠς, eben so viel Schiffe wie die Lokrer, Eur. I. A. 262; auch in Prosa nicht selten, vgl. Schäf. Melet. p. 57. 134 zu D. Hal. C. V. p. 170 (der genit., von Thom. Mag. 269, 15 bemerkt, ist zw.), – noch folgde: mit καί; νόμος τοῖς τ' ἐλευϑέροις ἴσος καὶ τοῖσι δούλοις κεῖται Eur. Hec. 291; ὅτῳ γε νοῦς ἴσος καὶ σοὶ πάρα Soph. O. C. 814, vgl. 255; O. R. 612; Thuc. 2, 60. 4, 65; ἴσα καὶ ἱκέται ἐσμέν 3, 14; – mit ὡ ς; ἴσον γάρ σ' ὡς τεκοῦσ' ἀσπάζομαι Eur. Ion 1362; – mit ὥςπερ; οὐκ ἴσον καμὼν ἐμοὶ ὥςπερ ἡ τίκτουσ' ἐγώ Soph. El. 522, wie Lys. τὰ ἐκεῖ ὅμως σφίσιν εἶναι ἴσα ὥςπερ καὶ τὰ ἐνϑάδε 19, 36; – ὅσος περ u. ä.; ἐμοὶ δ' ἴσον μὲν τῆςδε τῆς χώρας μέτα ὅσον περ ὑμῖν Ar. Eccl. 175; vgl. Dem. 23, 44; Plat. Eryx. 405 b; – ἴσον ἅτε, Eur. Herc. Fur. 667; ἴσα ἐργάζεται οἱα καὶ ἔδρασας Luc. D. D. 1, 2. – Adverbial werden von Hom. an gebraucht ἴσον u. ἴσα; ἴσον Κηρί, gleich wie der Tod, Il. 3, 454; ἶσον ἐμοὶ βασίλευε, herrsche wie ich, zum gleichen Theile mir, 9, 616; ἶσα 3, 71. 15, 439 Od. 1, 432. 11, 304; ἴσον ἀπέχειν, Her. 8, 132; auch bei Attikern sehr geläufig, ἔοικα κἀγὼ τοῖς ἀφιγμένοις ἴσα ἐποικτείρειν Soph. Phil. 317, ὡς ὑμᾶς ἴσα καὶ τὸ μηδὲν ζώσας ἐναριϑμῶ O. R. 1187; ἴσα φίλῳ λυπούμενος Eur. Or. 880. – Auch mit Präposit., κατὰ ἶσα, ἐπὶ ἶσα, Il. 11, 336. 12, 436, von einem unentschiedenen Kampfe, wie Her. 1, 74 sagt ἐπ' ἴσης διαφέρειν τὸν πόλεμον, den Krieg mit gleichem, unentschiedenem Glücke fortsetzen; vgl. Xen. Cyr. 3, 4, 35; – τάδ' οὐκ ἐπ' ἴσας τελοῦμεν Soph. El. 1051; ἀπὸ τῆς ἴσης, sc. μοίρας, im Verhältniß der Gleichheit, Thuc. 1, 15. – Sehr gew. ἐξ ἴσου, auf gleiche Weise, eben so, νοσεῖν Soph. O. R. 61, κἀξ ἴσου τιμώμενος 563, πῶς ὁ φύσας ἐξ ἴσου τῷ μηδενί 1029; οὐ γὰρ ἐξ ἴσου ἥ τε τιμὴ καὶ ἡ ὠφέλεια Plat. Rep. X, 599 b, öfter; ἐξ ἴσης Legg. IX, 861 a; ἐξ ἴσου πᾶσι τῆς ὠφελείας οὔσης Pol. 10, 17, 5; auch οἱ ἐξ ἴσου, die Gleichen, Plat. Legg. VI, 777 d u. Sp.; – ἐπ' ἴσον, Pol. 6, 38, 4 u. A. – Das eigtl. adv. ἴσως s. unten. – Der compar. ist ἰσαί-τερος, Eur. Suppl. 441; τὴν πολιτείαν ἰσαιτέραν καϑιστάναι, größere Gleichheit einführen, Thuc. 8, 89; Xen. Hell. 7, 1, 14.
-
7 εἰς
εἰς u. ἐς, die allg. Bedeutung ist die Bewegung nach etwas hinein. (1) am häufigsten von Ländern bei den Verbis, die eine Bewegung ausdrücken. Nach griechischer Weise steht oft der Name der Einwohner für das Land, εἰς τοὺς Καρδούχους ἐμβάλλειν; überall an die Volks- oder Richterversammlung als den Ort zu denken, in den man eintritt; εἰς ϑεὸν ἐλϑεῖν, zum Orakel. Bei einzelnen Personen wo immer auch noch an den Ort, das Zelt od. Haus gedacht werden kann. In den häufigen Vrbdgn εἰς Ἀΐδαο u. Ἅιδου fehlt οἶκον oder ein ähnliches Substantivum; ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῠ, in das Haus eines begüterten Mannes; εἰς διδασκάλων πέμπειν, ἐς διδασκάλου φοιτᾶν in die Schule schicken, gehen; φέρων ἐς σεωυτοῦ, in dein Haus; auch bei Tempeln heißt es εἰς Ἀϑηναίης, in den Tempel der Athene; ἂψ δ' εἰς Αἰγύπτοιο στῆσα νέας, in des Aegyptus Strom. Bes. bei den Rednern; ἐς τοσοῠτο ἐγένετο, so weit kam es; ἐς πᾶν ἔργον χωρεῖν, alles wagen; εἰς πρόσϑεν, vorwärts. (2) Bei mehreren Verbis, die eine Ruhe ausdrücken, steht εἰς brachylogisch, so daß man das Verbum der Bewegung hinzudenken muß; ἐφάνη λῖς εἰς ὁδόν, er kam auf den Weg u. zeigte sich da; εἰς Σάρδεις, nach Sardes hingekommen sein; κατασκηνοῠν εἰς κώμας, sich einquartieren u. lagern; κατέστη εἰς τὴν βασίλειαν, er trat ein in die Herrschaft; ἀποστὰς εἰς Μυσούς, ἐς χωρίον, fiel ab zu den M.; στῆναι εἰς μέτωπον, sich hingestellt haben auf; in παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα, fehlt ἰέναι, wie bei uns: zu den Waffen rufen; βούλομαι ἐς τὸ βαλανεῖον, ich will in das Bad. Aehnl. εἰς ἀνάγκην κείμεϑα, wir sind in die Notwendigkeit versetzt. Gramm. zitieren mit ζήτει εἰς τὸ δεῖνα, z. B. ζήτει εἰς τὰ ἐπάνω, d. h. »siehe oben«. (3) Nicht das Eindringen in einen Ort, sondern nur die Richtung wohin; ἀφίκοντο εἰς χωρίον, wo sie nicht hineinkommen; τὸ εἰς Παλλήνην τεῖχος, dahin gelegen. Dah. steht es oft bei den Verbis des Sehens. So auch bei den Verbis sagen, zeigen, wo wir vor, unter, in Gegenwart übersetzen; ἐς φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι, die ins Öffentliche ausgesprochnen, offen angegebenen Gründe; ἀποδῠναι ἐς τὸ φανερόν, vor aller Augen; στρατιὰν ἐπαγγέλλειν ἐς τοὺς συμμάχους, unter den Bundesgenossen ausschreiben. So auch εἰς τοὺς ἄλλους διαβεβλῆσϑαι, bei den anderen verleumdet worden sein; ἐπαχϑῆ εἶναι εἰς τοὺς πολλούς, der Menge lästig sein. (4) Feindliche Bdtg: gegen; ἴεντο εἰς τοὺς ἀνϑρώπους, stürzten auf die Feinde los. Auch in gutem Sinne: gegen. (5) Bei der Zeit ist εἰς Grenzbestimmung und bedeutet. (a) bis; εἰς τόδε, bis auf diese Zeit; εἰς ἐμέ, bis zu meiner Zeit; ἐς τί; wie lange?; εἰς ὅτε, bis zur Zeit, wann; ἐς οὗ, bis daß. Oft entspricht es einem vorangehenden ἐκ,; εἰς ἔτος ἐξ ἔτεος, wie unser: Jahr aus, Jahr ein. (b) die ganze, dazwischenliegende Zeit; εἰς ἐνιαυτόν, ein Jahr lang, auf ein Jahr, eigtl. bis ein Jahr vollendet ist. (c) den Zeitpunkt selbst; ἐς ϑέρος, ἐς ὀπώρην ἐλεύσεσϑαι, auf den Sommer; οὔτε ἐς τὸ παρέον οὔτε ἐς χρόνον μεταμελήσει, weder für jetzt, noch dereinst; ἐς νύκτα ἐτελεύτα, zur Nacht; ἡ εἰς αὔριον ἡμέρα, der morgende Tag. (6) Bei der Zahl drückt es ebenfalls die Grenze aus: bis an, höchstens, u. allgemein: gegen, an; ἐς δίσκουρα λέλειπτο, auf Diskusweite; ἐς δραχμὴν ἑκάστῳ διέδωκε, zum Belauf einer Drachme; ἐς τρίς, bis auf dreimal. Distributiv steht es bes. bei Angabe der Stellung der Soldaten; εἰς δύο, je zwei Mann neben einander; εἰς ὀκτώ, je acht Mann hinter einander. (7) An βλέπειν εἴς τι reiht sich die Zweckbedeutung: zu, für; εἰπεῖν εἰς ἀγαϑόν, zum Guten reden, um Gutes zu bewirken; πείσεται εἰς ἀγαϑόν, zu seinem Besten; εἰς χάριν πράττειν, zu Gefallen; εἰς τί, wozu?; εἰς πίστιν δέδωκα, auf Kredit; ἐς χλαῖναν πόκον δωρεῖσϑαι, zum Kleide; ἐς γράμματα, um zu lernen. Bei adject.; ἐπιτήδειος ἔς τι, geeignet zu etwas; εἰς τὸ πρᾶγμά ἐστι ist zweckdienlich. Auch ἐξάγει τὸ στράτευμα, εἰς τὸ μὴ φοβεῖσϑαι, damit nicht; τὸ προςτυχὸν εἰς ὅπλον ἁρπάζεσϑαι, τὴν πήραν εἰς καϑέδραν ποιεῖσϑαι, als Waffe, zum Sitz. (8) In Ansehung, in Rücksicht auf; τὸ μὲν γὰρ εἰς ἔμ' οὐ κακῶς ἔχει, was mich anbetrifft, ich befinde mich nicht schlecht; εἰς ὅσον ἐγὼ σϑένω, wie weit; ἐς τὰ μάλιστα, häufig; εἰς χρήματα δίκην λαμβάνειν u. εἰς τὰ σώματα τιμωρίας ποιεῖσϑαι, an Geld u. am Leben strafen. Bes. bei anklagen, loben, tadeln; εἴς τε μαλακίαν καὶ εἰς τὴν ἀβουλίαν ἀπελύσαντο, sie rechtfertigten sich gegen den Vorwurf der Weichlichkeit; ἐνεκάλουν εἰς τὴν ἐπιτροπήν, über die Vormundschaft. Auch πρῆγμα γενόμενον εἴς τινα, ein Vorfall, der sich mit einem zugetragen. Absolut, εἰς δὲ τὴν τοῠ καρποῠ κομιδήν, was das anbetrifft; ἐς τὰ ἄλλα, in anderer Hinsicht. Man merke noch εἰς τὸν ἀριϑμὸν ἐφάνη τριςχίλια, für die Zählung oder nach der Zählung; εἰς τὸν πάντα ἀριϑμόν u. εἰς λόγον, in Rücksicht auf. (9) Hieraus entwickelt sich die Bdtg: gemäß, nach; εἰς το πεπρωμένον τελεῖται, das Vollenden nach dem Schicksal, drin Aufgehen in das Beschlossene; ἐς δύναμιν, nach Kräften; ἐς τὸ δυνατόν, soweit es möglich ist; ἐς ἀργύριον λογισϑέν, auf Geld berechnet; εἰς ἓν μέλος, nach einer Weise. Adverbial, ἐς το ἀκριβὲς εἰπεῖν, genau. In der Zusammensetzung: hinein, hinan, hinzu -
8 ἐς
εἰς u. ἐς, die allg. Bedeutung ist die Bewegung nach etwas hinein. (1) am häufigsten von Ländern bei den Verbis, die eine Bewegung ausdrücken. Nach griechischer Weise steht oft der Name der Einwohner für das Land, εἰς τοὺς Καρδούχους ἐμβάλλειν; überall an die Volks- oder Richterversammlung als den Ort zu denken, in den man eintritt; εἰς ϑεὸν ἐλϑεῖν, zum Orakel. Bei einzelnen Personen wo immer auch noch an den Ort, das Zelt od. Haus gedacht werden kann. In den häufigen Vrbdgn εἰς Ἀΐδαο u. Ἅιδου fehlt οἶκον oder ein ähnliches Substantivum; ἀνδρὸς ἐς ἀφνειοῠ, in das Haus eines begüterten Mannes; εἰς διδασκάλων πέμπειν, ἐς διδασκάλου φοιτᾶν in die Schule schicken, gehen; φέρων ἐς σεωυτοῦ, in dein Haus; auch bei Tempeln heißt es εἰς Ἀϑηναίης, in den Tempel der Athene; ἂψ δ' εἰς Αἰγύπτοιο στῆσα νέας, in des Aegyptus Strom. Bes. bei den Rednern; ἐς τοσοῠτο ἐγένετο, so weit kam es; ἐς πᾶν ἔργον χωρεῖν, alles wagen; εἰς πρόσϑεν, vorwärts. (2) Bei mehreren Verbis, die eine Ruhe ausdrücken, steht εἰς brachylogisch, so daß man das Verbum der Bewegung hinzudenken muß; ἐφάνη λῖς εἰς ὁδόν, er kam auf den Weg u. zeigte sich da; εἰς Σάρδεις, nach Sardes hingekommen sein; κατασκηνοῠν εἰς κώμας, sich einquartieren u. lagern; κατέστη εἰς τὴν βασίλειαν, er trat ein in die Herrschaft; ἀποστὰς εἰς Μυσούς, ἐς χωρίον, fiel ab zu den M.; στῆναι εἰς μέτωπον, sich hingestellt haben auf; in παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα, fehlt ἰέναι, wie bei uns: zu den Waffen rufen; βούλομαι ἐς τὸ βαλανεῖον, ich will in das Bad. Aehnl. εἰς ἀνάγκην κείμεϑα, wir sind in die Notwendigkeit versetzt. Gramm. zitieren mit ζήτει εἰς τὸ δεῖνα, z. B. ζήτει εἰς τὰ ἐπάνω, d. h. »siehe oben«. (3) Nicht das Eindringen in einen Ort, sondern nur die Richtung wohin; ἀφίκοντο εἰς χωρίον, wo sie nicht hineinkommen; τὸ εἰς Παλλήνην τεῖχος, dahin gelegen. Dah. steht es oft bei den Verbis des Sehens. So auch bei den Verbis sagen, zeigen, wo wir vor, unter, in Gegenwart übersetzen; ἐς φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι, die ins Öffentliche ausgesprochnen, offen angegebenen Gründe; ἀποδῠναι ἐς τὸ φανερόν, vor aller Augen; στρατιὰν ἐπαγγέλλειν ἐς τοὺς συμμάχους, unter den Bundesgenossen ausschreiben. So auch εἰς τοὺς ἄλλους διαβεβλῆσϑαι, bei den anderen verleumdet worden sein; ἐπαχϑῆ εἶναι εἰς τοὺς πολλούς, der Menge lästig sein. (4) Feindliche Bdtg: gegen; ἴεντο εἰς τοὺς ἀνϑρώπους, stürzten auf die Feinde los. Auch in gutem Sinne: gegen. (5) Bei der Zeit ist εἰς Grenzbestimmung und bedeutet. (a) bis; εἰς τόδε, bis auf diese Zeit; εἰς ἐμέ, bis zu meiner Zeit; ἐς τί; wie lange?; εἰς ὅτε, bis zur Zeit, wann; ἐς οὗ, bis daß. Oft entspricht es einem vorangehenden ἐκ,; εἰς ἔτος ἐξ ἔτεος, wie unser: Jahr aus, Jahr ein. (b) die ganze, dazwischenliegende Zeit; εἰς ἐνιαυτόν, ein Jahr lang, auf ein Jahr, eigtl. bis ein Jahr vollendet ist. (c) den Zeitpunkt selbst; ἐς ϑέρος, ἐς ὀπώρην ἐλεύσεσϑαι, auf den Sommer; οὔτε ἐς τὸ παρέον οὔτε ἐς χρόνον μεταμελήσει, weder für jetzt, noch dereinst; ἐς νύκτα ἐτελεύτα, zur Nacht; ἡ εἰς αὔριον ἡμέρα, der morgende Tag. (6) Bei der Zahl drückt es ebenfalls die Grenze aus: bis an, höchstens, u. allgemein: gegen, an; ἐς δίσκουρα λέλειπτο, auf Diskusweite; ἐς δραχμὴν ἑκάστῳ διέδωκε, zum Belauf einer Drachme; ἐς τρίς, bis auf dreimal. Distributiv steht es bes. bei Angabe der Stellung der Soldaten; εἰς δύο, je zwei Mann neben einander; εἰς ὀκτώ, je acht Mann hinter einander. (7) An βλέπειν εἴς τι reiht sich die Zweckbedeutung: zu, für; εἰπεῖν εἰς ἀγαϑόν, zum Guten reden, um Gutes zu bewirken; πείσεται εἰς ἀγαϑόν, zu seinem Besten; εἰς χάριν πράττειν, zu Gefallen; εἰς τί, wozu?; εἰς πίστιν δέδωκα, auf Kredit; ἐς χλαῖναν πόκον δωρεῖσϑαι, zum Kleide; ἐς γράμματα, um zu lernen. Bei adject.; ἐπιτήδειος ἔς τι, geeignet zu etwas; εἰς τὸ πρᾶγμά ἐστι ist zweckdienlich. Auch ἐξάγει τὸ στράτευμα, εἰς τὸ μὴ φοβεῖσϑαι, damit nicht; τὸ προςτυχὸν εἰς ὅπλον ἁρπάζεσϑαι, τὴν πήραν εἰς καϑέδραν ποιεῖσϑαι, als Waffe, zum Sitz. (8) In Ansehung, in Rücksicht auf; τὸ μὲν γὰρ εἰς ἔμ' οὐ κακῶς ἔχει, was mich anbetrifft, ich befinde mich nicht schlecht; εἰς ὅσον ἐγὼ σϑένω, wie weit; ἐς τὰ μάλιστα, häufig; εἰς χρήματα δίκην λαμβάνειν u. εἰς τὰ σώματα τιμωρίας ποιεῖσϑαι, an Geld u. am Leben strafen. Bes. bei anklagen, loben, tadeln; εἴς τε μαλακίαν καὶ εἰς τὴν ἀβουλίαν ἀπελύσαντο, sie rechtfertigten sich gegen den Vorwurf der Weichlichkeit; ἐνεκάλουν εἰς τὴν ἐπιτροπήν, über die Vormundschaft. Auch πρῆγμα γενόμενον εἴς τινα, ein Vorfall, der sich mit einem zugetragen. Absolut, εἰς δὲ τὴν τοῠ καρποῠ κομιδήν, was das anbetrifft; ἐς τὰ ἄλλα, in anderer Hinsicht. Man merke noch εἰς τὸν ἀριϑμὸν ἐφάνη τριςχίλια, für die Zählung oder nach der Zählung; εἰς τὸν πάντα ἀριϑμόν u. εἰς λόγον, in Rücksicht auf. (9) Hieraus entwickelt sich die Bdtg: gemäß, nach; εἰς το πεπρωμένον τελεῖται, das Vollenden nach dem Schicksal, drin Aufgehen in das Beschlossene; ἐς δύναμιν, nach Kräften; ἐς τὸ δυνατόν, soweit es möglich ist; ἐς ἀργύριον λογισϑέν, auf Geld berechnet; εἰς ἓν μέλος, nach einer Weise. Adverbial, ἐς το ἀκριβὲς εἰπεῖν, genau. In der Zusammensetzung: hinein, hinan, hinzu -
9 εμβαλλω
(fut. ἐμβαλῶ, aor. 2 ἐνέβαλον, pf. ἐμβέβληκα)1) (во что-л) бросать, кидать, сбрасывать(τινὰ πόντῳ, κεραυνὸν νηΐ Hom.; τινὰ ἐς τὸ βάραθρον Arph., Plut.; τινὰ εἰς φρέαρ Plat.; λίθον εἰς τέν κεφαλήν τινι Plut.)
πῦρ ἐμβαλεῖν Thuc. — поджечь;ἐ. ψῆφον Xen., Dem.; — опускать вотивный камень (в урну);ἐμβαλεῖν ἐαυτὸν εἰς τόπους γλίσχρους Plut. — попасть в бесплодные местности;εἰς τοὺς περιπατοῦντας ἐμβαλεῖν ἑαυτόν Plut. — смешаться с толпой гуляющих2) вкладыватьσκῆπτρόν τινι ἐμβαλεῖν χειρί Hom. — вручить кому-л. скиптр;
τέν χεῖρα ἐ. τινί Arph. — подавать кому-л. руку;ἔμβαλλε χειρὸς πίστιν. - Ἐμβάλλω μενεῖν Soph. — дай руку в знак клятвы. - Даю слово, что остаюсь3) давать, предлагатьἐμβαλεῖν περί τινος βουλέν εἰς τὸ στράτευμα Xen. — вынести что-л. на обсуждение войска;
ἐ. τοῖς ἵπποις τὸν χιλόν Xen. — задать лошадям корм:ἐμβάλλεσθαι τῶν λαγῴων ирон. Arph. — объедаться заячьим мясом4) med. (тж. ἐ. εἰς τὸν ἐχῖνον Dem.) предоставлять, давать(μαρτυρίαν, ὅρκον Dem.)
5) обрушивать(οἰκίας τισί Arph.)
6) посылагь, насылать(λυσσώδη νόσον Soph.; νόστον πικρόν τινι Eur.)
7) вставлять(τὸ ὂ μικρὸν μεταξὺ τοῦ χῖ καὴ τοῦ νῦ Plat., συλλαβέ ἐμβεβλημένη Arst.; ἀρότρῳ χαλκέν ὕνιν Plut.)
ἐ. λόγον περί τινος Xen., Plat., Plut.; — заводить разговор о чем-л.;τῶν πολέμων μέσην ἐμβαλεῖν τέν εἰρήνην Plut. — устроить мирную передышку между (двумя) войнами8) ставить, устанавливать(πύλην Plut.)
9) проводить, прокапывать10) проводить, чертитьαἱ εὐθεῖαι ἐμβληθεῖσαι πρὸς ὀρθάς τινι Arst. — прямые, проведенные параллельно к чему-л.
11) (тж. ἐ. κώπησι Hom. и κώπαισι Pind.) налегать на весла, усиленно грести Arph., Xen.12) вводить, включать (в состав), причислять(τινὰ εἰς τὸν ἀριθμόν τινων Plut.)
ἐμβαλεῖν ἑαυτὸν εἰς τέν ἑταιρείαν Plut. — войти в содружество13) ввергать, сажать(τινὰ εἰς τὸ δεσμωτήριον Dem.)
14) вдвигать, всовывать, задвигать(μόχλον Xen.)
15) загонять(τὸν λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)
16) отбрасывать, оттеснять(τοὺς βαρβάρους εἰς τὰς ναῦς Plut.)
17) сажать, грузить(τινὰς εἰς πλοῖα Polyb.; ἀνθρώπους τε καὴ φόρτον, sc. εἰς τέν ὁλκάδα Plut.)
ἐμβαλέσθαι τινά Luc. — посадить кого-л. на свой корабль18) набрасывать, накладывать, надевать(χαλινὸν ἵππω Xen.; βρόχον τραχήλῳ Theocr.)
19) наносить(πολλὰ ἕλκεα Pind.; πληγάς τινι Xen.; πληγέν μίαν εἴς τι Plut.)
ἐ. (sc. πληγὰς) ὡς ἰσχυρότατα Xen. — стегать изо всех сил20) делать прививку, прививать(φυτὰ ἐμβεβλημένα Dem.)
21) повергать(τινὰ εἰς ἀτυχίαν Aeschin.)
ἐ. τινὰ εἰς ἀπορίαν Plat. — ставить кого-л. в затруднительное положение;ἐμβαλεῖν τινὰ εἰς ὑποψίαν Plut. — внушить кому-л. подозрение;ἐμβαλεῖν εἰς τὸν πόλεμον τέν Ἑλλάδα Plut. — вовлечь Грецию в войну;ἐμβαλεῖν τινα ἐς γραφάς Arph. — втянуть кого-л. в судебные процессы;εἰς ἔχθραν ἐμβαλεῖν τινα Dem. — навлечь на кого-л. ненависть;εἰς γέλωτα ἐμβαλεῖν τι Dem. — осмеять что-л.22) набрасывать (на ложе), стлать(ῥήγεα πορφύρεα Hom.)
23) распространять(λόγον εἰς τοὺς πολλούς, ὡς … Plut.)
24) внушать(τι ἐνὴ φρεσίν Hom.; φόβον τινί Her.; θάρσος τινί Polyb.; τῷ στρατεύματι ζῆλον καὴ φιλονεικίαν πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)
θεοῦ τινος εἰς νοῦν ἐμβαλόντος Plut. — по наитию свыше;εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι τι Dem. — забрать себе в голову, придумать что-л.;ἐμβάλλεσθαι θυμῷ τι Hom. — замышлять что-л.25) устремляться, впадать(ὅ Μαρσύας ποταμὸς ἐμβάλλει εἰς τὸν Μαίανδρον Xen.; τὸ πλῆθος τοῦ ὕδατος ἐμβάλλοντος Arst.)
26) врываться, вторгаться(εἰς χώραν Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Aeschin.; εἰς Ἰταλίαν Plut.)
27) набрасываться, нападать(ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τοὺς προφύλακας Plut.; med. ἢν ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)
ἐν τῷ ἀεὴ ἀπαντῶντι ἐ. Plat. — набрасываться на каждого встречного;ξυνετύγχανε τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δ΄ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι Thuc. — приходилось то совершать нападения на других, то самим подвергаться нападениям28) ( о воде) набегать -
10 ὑπεραίρω
A lift or raise up over, ;τὴν ὀφρῦν ὑπὲρ τοὺς κροτάφους Luc.Am.54
; ἑρμάτων ὑ. τὸ σκάφος over the rocks, Philostr.VA3.23; ὑ. τὸ φθέγμα raise it very high, Luc.Ner.9:—[voice] Med., lift oneself or rise above,πάντων Anon.
in Rh.1.632 W.: abs., to be lifted up, 2 Ep.Cor.12.7; give oneself airs, be coy, Aristaenet.1.17, 2.6; exalt oneself above,ἐπὶ θεόν 2 Ep.Thess.2.4
.II intr.,1 c. acc., jump over,τειχία X.Eq.Mag.8.3
; cross,Ἄλπεις Plb.2.23.1
;ὑ. τὸ πέλαγος
pass over,Id.
1.28.1; ὑ. τὴν ἄκραν double the cape, Id.1.54.7; κάμψαντες τὸν Πάχυνον ὑ. [ τὸ πέλαγος] εἰς .. Id.1.25.8; alsoτὸν Καταράκτην OGI654.6
(Egypt, i B. C.): abs., cross the sea, Plb.1.47.2: as naval and military term, outflank,τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων Plb.1.50.6
, cf. 3.73.7, etc.: without a sense of motion, rise above,τὸ ὕδωρ Thphr. HP4.8.10
;τὸ μέγεθος τοῦ δένδρου Id.CP5.14.9
.2 excel, τινι in a thing, D.18.220: c. acc., excel, Id.60.21, Aristeas 16, Philostr.Her.2.19; A5 (Delph., ii/iii A. D.);νοῦν ὑπεραίρει Plot.6.7.22
.3 overshoot, go beyond, (anap.);ὑ. τὸν ὡρισμένον καιρόν Plb. 9.14.11
;τὴν συνήθειαν Id.28.14.2
; exceed,ὑ. τῆς οὐσίας τὸ μέγεθος ὁ τῶν τέκνων ἀριθμός Arist.Pol. 1266b11
;οὗ ἡ πρόνοια τὰς πάντων εὐχὰς οὐκ ἐπλήρωσε μόνον ἀλλὰ καὶ ὑπερῆρε BMus.Inscr.894.8
(Halic., i A. D.); πυγωνιαῖον ἢ μικρὸν ὑπεραῖρον a little more, Thphr.HP4.6.8; τῶν ὑπεραιρόντων ἱερέων the priests in excess (of a certain number), BGU1.16 (iii A. D.); τῶν ὑπεραιρούντων (sic)τὸν ἀριθμὸν τῶν ἱερέων PLond.2.347.6
(iii A. D.); τὸ ὑπεραῖρον ἀργύριον the money (received) in excess, SIG976.27 (Samos, ii B. C.); τοσοῦτον ἐν [ τοῖς δαπανηθεῖσιν] ὑπερῆρεν [ αὐτόν] he so far exceeded him in his expenditure, D.C.37.8; overdone,Philostr.
VA8.6; exaggeration,Plb.
16.12.9.III c. gen., pass beyond, double a cape,τοῦ ἀκρωτηρίου Philostr.VA3.24
; rise above,τῆς γῆς Id.Her.19.16
.2 transcend, exceed, μήθ' ὑπεραίροντα τῶν εἰθισμένων ὄγκων (τὸν εἰθ. ὄγκον Stob.
)μήτ' ἐλλείποντα Pl.Lg. 717d
, cf. D.C.75.13 (c. gen.), etc.;ὑ. τῷ μεγέθει τινῶν D.S.20.91
, etc.; overcome,τέχνῃ τοῦ ῥοθίου Philostr.VA7.26
.3 c. gen., despise, ib.1.2, Philostr.Jun.Im.7.2 ὑ. ὑπέρ τι project beyond.., Arr.Tact.12.9; οἱ ἐν τῷ τρίτῳ ζυγῷ ὑ. τοὺς πρωτοστάτας πήχεις σ, i.e. their σάρισαι project beyond.., Ael.Tact. 14.4; ὑπεραίρειν ἔξω τὰ βλέφαρα project beyond the eyelids, of a tumour, Aët.7.36, cf. 15; overlap, Aristarch.Sam.8.V Ὑπεραίρων, οντος, ὁ, Most Excellent, = Lat. Exsuperatorius, name given to December by Commodus, D.C.72.15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπεραίρω
-
11 εις
I.1) ( направление в пространстве) в, на, до, к(ἐρύσαι νῆα εἰς ἅλα Hom.; ἐμβαλεῖν τι εἴς τι Soph.)
ἐμβαλεῖν εἰς τέν Ἀττικήν Xen. — вторгнуться в Аттику;πέμπειν εἴς τινα Hes., Thuc., Xen.; — послать к кому-л.;εἰς ἐλάτην ἀναβῆναι Hom. — взобраться на сосну;εἰς τὸ πεδίον καταβῆναι Xen. — спуститься на равнину;ἐς πατρὸς (sc. οἶκον) ἀπονέεσθαι Hom. — возвращаться в отчий дом;εἰς Ἀθηναίης (sc. ἱερόν) Hom. — в храм Афины;ἐς τὸν δῆμον λέγειν Thuc. — говорить (обращаясь) к народу;γράμματα ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας Xen. — письмо было перехвачено и доставлено в Афины;εἰς (τὸ) πρόσθεν Soph., Plat., Arst.; — вперед;εἰς τὸν οὐρανὸν ἅλλεσθαι Xen. — прыгать до неба;παραγγέλλειν εἰς τὰ ὅπλα Xen. — призывать к оружию;εἰς (τὸ) ὀρθόν Arst. — в прямом направлении, прямо;συνελθεῖν εἰς ἕν Arst. — свестись к одному, слиться воедино;τῆς γεφύρης τὸ ἐς τέν Σκυθικέν ἔχον Her. — обращенная к Скифии часть моста;ἥ εἰς Βοιωτοὺς ὁδός Xen. — дорога в Беотию2) (редко - местонахождение, преимущ. в результате глаголов движения) в, наφανήμεναι εἰς ὁδόν Hom. — показаться на дороге;
παρεῖναι εἰς τὸν ἀριθμόν Xen. — присутствовать на перекличке;μετὰ τούτους ὁρᾶται χερσόνησος καὴ λιμέν εἰς αὐτήν Diod. — за этими (песчаными холмами) виден полуостров и в нем залив3) ( направление во времени)ἐς ἠῶ Hom. — до зари;εἰς ἕω Arst. — до (следующего) утра;ἐς ἠέλιον καταδύντα Hom. — до захода солнца (ср. 4);ἐς ἐμέ Her. — до моего времени;εἰς τότε Plat. — до тех пор, пока;εἰς ὅτε Hom. и ἐς οὗ Her. — до тех пор как, пока не;εἰς ἄνδρας Plat. — до возмужалости;εἰς πότε ; Soph. — доколе?, до каких пор?;ἥ εἰς τὸν ἐνιαυτὸν δαπάνη Xen. — годичный запас (ср. 4);εἰς ἀεί Thuc. — навсегда, на вечные времена4) ( момент или положение во времени) во время, в течениеἐς ἠέλιον καταδύντα Hom. — с заходом солнца (ср. 3);
εἰς τὸ ἐνιαυτόν Arst. — в течение года (ср. 3);ἐς ὀψέ Thuc. — в поздний час;ἐς τέλος Her. — наконец, в конце концов;ἐς καιρόν Her. — во-время, кстати5) ( предел) доεἰς ἔτη ἑκατὸν ζῆν Arst. — жить до (т.е. не свыше) ста лет
6) ( приблизительность) около7) ( разделительность) по, наἐς δεκάδας διακοσμεῖσθαι Hom. — разделиться на десятки;
ἐς δραχμήν ἑκάστῳ Thuc. — по драхме каждому;οἱ ὁπλῖται εἰς ὀκτὼ ἐγένοντο Xen. — гоплиты выстроились по восьми в рядἀργύριον ἢ ὅσα εἰς ἀργύριον Arst. — деньги или то, что их заменяет
9) ( образ или качество) по, в отношенииεὐδόκιμος εἰς σοφίαν καὴ ἰσχύν Plat. — славящийся мудростью и могуществом;
εἰς τρόπον τινά Luc. каким-л. — способом;ἐς τὸ ἀκριβές Thuc. и εἰς ἀκρίβειαν Plat., Arst.; — точно, тщательно10) ( мера или степень) по, насколько, сообразноεἰς δύναμιν и εἰς τὸ δυνατόν Xen., Arst.; — по возможности, насколько возможно;
εἰς ὅσον ἐγὼ σθένω Soph. — насколько я в силах;ἐς τὰ μάλιστα Her. — в высшей степени11) ( враждебность) противεἴςτινα ἰέναι Xen. — устремиться на кого-л.;
στρατεύειν εἰς Ἀττικήν Thuc. — воевать против Аттики12) ( действие или чувство) к, по отношению кφιλία ἔς τινα Thuc. — дружба к кому-л.;
δίκαιος εἴς τινα Soph. — справедливый к кому-л.;δέος ἔς τινα Thuc. — страх перед кем-л.;τό γ΄ εἰς ἑαυτόν Soph. — что касается его лично;ἐπαινεῖσθαι εἰς δικαιοσύνην Arst. — быть хвалимым за справедливость;σκωπτειν εἴς τι Arph. — смеяться над чем-л.13) ( цель или намерение) для, из, из-заεἰς κέρδος δρᾶν τι Soph. — делать что-л. из-за выгоды;
ἐς φόβον τινός Hom. — на страх кому-л.;τὰ εἰς τροφέν ὕδατα Arst. — вода для приготовления пищи;ἥ εἰς ἑορτὰς ἐσθής Xen. — праздничная одежда;ἀδικεῖν εἰς ὕβριν Arst. — совершать преступления из озорства;εἰς τί ; Soph. — для чего?, к чему?II.III.IV.V.(эп. тж. ἕεις), μία (эп. тж. ἴᾰ), ἕν, gen. ἑνός, μιᾶς (эп. тж. ἰῆς), ἑνός1) один, единыйεἷς οἶος Hom. и εἷς μοῦνος Her. — один единственный;
πλέν εἷς τις Soph. — за исключением кого-то одного;εἷς οὐδείς Her., Thuc., тж. εἷς οὐ Aesch. и εἷς μή Xen. — ни один, решительно никто;οὐχ εἷς Aesch., Eur.; — не один;εἷς ἕκαστος Her., Plat., Plut.; — каждый в отдельности;καθ΄ ἕνα (καθ΄ ἕν) Plat., Arst.; — поодиночке, по одному, но тж. вместе, воедино;καθ΄ ἓν ξύμπαντες Plat. — все сразу;καθ΄ ἓν γενέσθαι Thuc. — объединиться;ἐς μίαν (βουλήν) Hom., Thuc.; — единодушно;τὸ ἓν ἐπὴ πολλῶν Plut., Arst.; — единство во множестве;ἓν καθ΄ αὑτό Arst. — абсолютное единство;ἓν κατὰ συμβεβηκός Arst. — относительное единство;εἷς πρὸς ἕνα Dem. и ἓν πρὸς ἕν Plat., Arst.; — ее поставляя одно с другим, т.е. при сравнительном рассмотрении;εἷς μὲν …εἷς ( или ἕτερος) δε Xen., Arst.; — один …, другой же, для усиления superl. что ни на есть (εἷς ἄριστος Hom., Soph.);εἷς αὐτῶν Thuc. — один из них;τὰ ἕνα Arst. — единства2) некий, какой-то, какой-л.ἑνὴ τῷ τρόπῳ Plat. каким-л. — способом;
εἷς ὅ πρῶτος Dem. — первый попавшийся, любой3) (= πρῶτος См. πρωτος) первый(ἓν καὴ εἰκοστὸν ἔτος Thuc.)
-
12 πληρόω
πληρ-όω, [ per.] 3pl. [tense] impf. ἐπληροῦσαν cited by Choerob.in Theod.2.64 H. from E.Hec. 574: [tense] fut. - ώσω: [tense] pf. πεπλήρωκα, [dialect] Aeol. part. πεπληρώκων IG12(2).243.9 (Mytil.):—[voice] Med., [tense] fut. πληρώσομαι ([etym.] ἐπι-) Th.7.14 (v. infr.): [tense] aor.Aἐπληρωσάμην Pl.Grg. 493e
, X.HG5.4.56, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. , Aeschin.2.37; [tense] fut. [voice] Med. in pass. sense, X.Eq.Mag.3.6, D.17.28, Gal.2.560:— make full:I c. gen. rei, fill full of,λάρνακας λίθων Hdt.3.123
, etc.; κρατῆρα, πίστρα (sc. οἴνου), E. Ion 1192, Cyc.29:—[voice] Pass., to be filled full, τινος of a thing, Hp.VM 20, Pl.R. 550d, etc.; ;ἀπό τινος Porph.Sent.32
.2 fill full of food, gorge, satiate, : metaph., π. θυμόν glut one's rage, S.Ph. 324, E.Hipp. 1328;τὰς ἐπιθυμίας Pl.Grg. 494c
:—[voice] Pass., to be filled full of, satisfied,δαιτὸς -ωθείς E.Fr.213.3
;Αἴγυπτος ἁγνοῦ νάματος -ουμένη A.Fr.300.6
; φόβου, ἐλπίδος, etc., Pl.Lg. 865e, R. 494c, etc.; also .3 π. τὴν χεῖρά τινος consecrate, ib.Ex.32.29, al., Jd.17.5,12.II rarely c. dat., fill with,πεύκαισιν.. χέρας πληροῦντες E.HF 373
(lyr.):—[voice] Pass., πνεύμασιν -ούμενοι filled with breath, A.Th. 464;πεπληρωμένους πάσῃ ἀδικίᾳ Ep.Rom.1.29
, cf. 2 Ep.Cor.7.4.III without any modal case, π. νέας man ships, Hdt.1.171, cf. Th.1.29 ([voice] Act. and [voice] Pass. ) (in fullπεντηκόντερον π. ἀνδρῶν Hdt.3.41
);π. ναυτικόν Th.6.52
; πληροῦτε θωρακεῖα man the breastworks, A.Th.32:—[voice] Med.,τριήρη πληρωσάμενος Is.11.48
, cf. X.HG5.4.56, etc.; in full, .2 impregnate, [ τὰ θήλεα] Arist.HA 574a20, Metaph. 988a6:—[voice] Pass., of the female, ibid., HA 541a13.3 make full or complete,τοὺς δέκα μῆνας Hdt.6.63
; π. τοὺς χρόνους, τὸν ἐνιαυτόν, Pl.Lg. 866a, Ti. 39d;τὸν τῆς καταδίκης χρόνον Sammelb.4639.5
(iii A. D.), cf. POxy.491.6 (ii A. D.), etc.:—[voice] Med.,τὰ πάντα ἐν πᾶσι π. Ep.Eph.1.23
:— [voice] Pass., of the moon, to be full, S.Fr.871.6;ἵνα.. ᾖ τοι ἀπαρτιλογίη ὑπ' ἐμέο πεπληρωμένη Hdt.7.29
;πεπλήρωται ὁ καιρός Ev.Marc.1.15
, etc.: Math., πεπληρώσθω let the figure be completed, Arist.Mech. 854b29.4 π. δικαστήρια fill them, D.24.92:—[voice] Pass.,δικαστήριον πεπληρωμένον ἐκ τούτων Id.21.209
, cf. Is.6.37;πληρουμένου.. βουλευτηρίου A.Eu. 570
.5 render, pay in full,τροφεῖα πληρώσει χθονί Id.Th. 477
; π. τὴν χρείαν supply it, make it good, Th.1.70;πεπλήρωκα τὸν τόκον μέχρι τοῦ Ἐπείφ POxy.114.3
(ii/iii A. D.), cf. BGU1055.23 ([voice] Pass., i B. C.): c. dupl. acc.,ἵνα πληρώσῃς αὐτοὺς τὴν τιμήν PLond.2.243.11
(iv A. D.), cf. 251.30 ([voice] Pass., iv A. D.), etc.: abs., IG14.956.6 fulfil, τὸ χρεών (destiny) Plu.Cic.17; τὴν ἐπαγγελίαν, τὰς ὑποσχέσεις, Arr. Epict.2.9.3, Hdn.2.7.6;π. πᾶσαν ἀρχὴν καὶ λειτουργίαν IG12(5).946.1
([place name] Tenos), cf. 12(2) l.c. (Mytil.), PFlor.382.40 (iii A.D.), Lyd.Mag.3.30, al.; execute, perform,τὰ προσταχθέντα POxy.2107.5
(iii A. D.):—[voice] Pass.,λαμπαδηφόρων νόμοι.. διαδοχαῖς πληρούμενοι
fully observed,A.
Ag. 313; to be fulfilled, of prophecy, Ev.Matt.1.22, Ev.Jo.13.18.7 ἐς ἄγγος.. βακχίου μέτρημα πληρώσαντες having poured wine into the vessel till it was full, E.IT 954:—[voice] Pass., assemble, muster,πληρουμένης τῆς ἐκκλησίας Ar.Ec.89
;ἀρχαί τ' ἐπληροῦντ' εἰς.. βουλευτήρια E.Andr. 1097
codd.;πολλοὶ δ' ἐπληρώθημεν Id.IT 306
.IV intr., ἡ [ὁδὸς] πληροῖ ἐς τὸν ἀριθμὸν τοῦτον the length of road comes in full to this number, Hdt.2.7 (s. v.l.). -
13 ἐκλείπω
A leave out, pass over,πολλὰ δ' ἐκλείπω λέγων A.Pers. 513
;ἐ. ὄχλον λόγων Id.Pr. 827
, cf. D.25.47; ἐ. Ἄνδρον leave out, pass over Andros, Hdt.4.33;ἐ. ὁτιοῦν τῆς παρασκευῆς Th.7.48
;τὴν στρατιάν X.HG5.2.22
;εἴ τι ἐξέλιπον, σὸν ἔργον ἀναπληρῶσαι Pl.Smp. 188e
:—[voice] Pass., ὄνειδος οὐκ ἐκλείπεται fails not to appear, A.Eu.97.2 forsake, desert, abandon, τὰς πατρίδας, τὴν ξυμμαχίην, etc., Hdt.1.169,6.13, etc.;θήρας μόχθον E.Hipp.52
;τὸ ξυνώμοτον Th.2.74
; ; abandon, quit,τὴν τάξιν Hdt.8.24
, al.;τὴν χώρην Id.4.105
, 118,al.; , cf. 58; give up,τὴν τυραννίδα Hdt.6.123
;τὰ ὑπάρχοντα Th.1.144
; ; v. infr.11.2.3 freq.in elliptic phrases, ἐκλείπειν τὴν πόλιν εἰς τὰ ἄκρα abandon the city and go to the heights, Hdt.6.100, cf.8.50, X.An.7.4.2; (lyr.).4 εἴ τις ἐξέλιπε τὸν ἀριθμόν (of the Persian immortals) if any one left the number incomplete, Hdt.7.83.II intr., of the Sun or Moon, suffer eclipse, Th.2.28 ; in full, ;ἐ. τὰς ὁδούς Ar.Nu.
584.2 die, οἱ ἐκλιπόντες the deceased, Pl.Lg. 856e;τῶν ἄλλων ἐκλελοιπότων Is.11.10
, etc.; of trees, BGU1120.33 (i B.C.); more freq. in full,ἐ. βίον S.El. 1131
; ὑφ' ὧν ἥκιστα ἐχρῆν τὸν βίον ἐκλιπών (= ἀποθανών) Antipho 1.21; so , etc.3 faint, Hp.Prorrh.1.71.4 generally, leave off, cease, τῇ μοι [ ὁ λόγος]ἐξέλιπε Hdt.7.239
;ἐ. πυρετός Hp.Aph.4.56
, cf. Th.3.87; ἐκλέλοιπεν εὐφρόνη, i.e. it is day, S.El.19; ὥστε μὴ 'κλιπεῖν κλέος ib. 985, cf. 1149; [ αἱ ἐργασίαι]ἐκλελοίπασιν Isoc.8.20
: c. part., leave off doing, Pl.Mx. 234b, cf. 249b: c. gen.,θεραπείας Plu.Marc.17
.5 fail, be wanting, , cf. Pl.R. 485d;τῶν ἐπιτηδείων ἐκλειπόντων D.S.16.75
;ἡ φωνὴ ἐξέλιπε Luc.Nigr.35
; περὶ ὧν ἐ. [ὁ νόμος] Arist.Pol. 1286a37: Gramm., of words in a sentence, A.D.Synt.11.17; of grammatical forms, ib. 168.21.8 ἐκλείπων σφυγμός remittent pulse, Gal. 9.66.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκλείπω
-
14 δοκιμάζω
δοκιμάζω (s. four next entries) fut. δοκιμάσω, δοκιμῶ LXX; 1 aor. ἐδοκίμασα; pf. 2 sg. δεδοκίμακας Jer 12:3, pass. δεδοκίμασμαι (Hdt., Thu.+)① to make a critical examination of someth. to determine genuineness, put to the test, examine (so mostly LXX.—EpArist 276; Jos., Ant. 1, 233; 3, 15; TestAsh 5:4; Tat., Ath.; Iren. 1, prol. 2 [Harv. I 3, 9]) w. acc., test oxen for their usefulness Lk 14:19 (Hdt. 2, 38 of the Apis bulls). ἑαυτόν examine oneself 1 Cor 11:28; 2 Cor 13:5; one’s own work Gal 6:4; the works of God Hb 3:9 v.l. (Ps 94:9); of God’s self (w. πειράζω); ApcPt (Ox 849, 25); τὰ διαφέροντα Ro 2:18; Ph 1:10; φθοριμαίοις (cod. φθοριμειοις) λόγοις, οὓς σὺ (cod. σοι) δοκίμασον destructive statements, which you must evaluate AcPlCor 1:3; everything 1 Th 5:21; spirits (of bogus prophets) 1J 4:1; cp. D 12:1; Hm 11, 7, 16; 1 Cl 42:4; believers in general Hs 8, 2, 5; fig. οἰκοδομήν 9, 5, 2; heaven and earth Lk 12:56a; τὸν καιρόν 56b; be convinced of someone’s faithfulness 1 Cl 1:2; try to learn τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ κυρίῳ what is pleasing to the Lord Eph 5:10.—Of the examination of prospects for special service in the Christian community (acc. to Attic usage: Lysias 16, 3; Pla., Leg. 6, 765c; Attic ins) 1 Ti 3:10. Of God 1 Th 2:4b (Jer 11:20; 17:10; 20:12; Ps 7:10; 26:2; Jos., Ant. 1, 233).—Of opponents Βαρσαββὰς … δοκιμαζόμενος ὑπὸ τῶν ἀπίστων Barsabbas … was put to the test by the unbelievers Papias (11:2).—For Ro 2:18, and 12:2 s. 2b below.② to draw a conclusion about worth on the basis of testing, prove, approve, here the focus is on the result of a procedure or examination.ⓐ prove by testing, of gold (Isocr., Panathen. 14, 39; SIG 334, 45 [on monetary assoc. s. other reff. in SEG XLII, 1851]; Pr 8:10; Sir 2:5; Wsd 3:6) 1 Pt 1:7 (on testing of character cp. Pind., P. 10, 67f); Hv 4, 3, 4; cp. 1 Cor 3:13 (JGnilka, Ist 1 Cor 3:10–15 ein Schriftzeugnis für d. Fegefeuer? ’55). τὰς ψυχάς ApcPt 3.ⓑ accept as proved, approve (PEleph 1, 10; POxy 928, 7 ἵνα ἐὰν δοκιμάσῃς ποιήσῃς; PTebt 326, 10) w. acc. τὶ ISm 8:2. οὓς ἐὰν δοκιμάσητε whom you consider qualified 1 Cor 16:3. ἐδοκιμάσαμεν σπουδαῖον ὄντα we have tested and found him zealous 2 Cor 8:22. ἐδοκίμασε γὰρ ὑμᾶς ὁ κύριος καὶ ἐνέγραψεν ὑμᾶς εἰς τὸν ἀριθμὸν τὸν ἡμέτερον Hs 9, 24, 4; cp. λίθους v 3, 5, 3. δ. τὸ ἀγάπης γνήσιον prove the genuineness of love 2 Cor 8:8. ἐν ᾧ δοκιμάζει for what he approves Ro 14:22. δ. τὰ διαφέροντα approve (or discover s. under 1) what is essential Ro 2:18; Phil 1:10. W. inf. (Appian, Iber. 90 §392, Bell. Civ. 2, 114 §475; Jos., Ant. 2, 176, Vi. 161 simply = intend, wish) οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει they did not see fit to have a true knowledge of God Ro 1:28 (anticipating the opposite in 12:2.—WReiss, ‘Gott nicht kennen’ im AT, ZAW 58, ’40/41, 70–98). W. indir. quest. foll. δ., τί τὸ θέλημα τ. θεοῦ approve (or discover s. under 1) what God’s will is 12:2. Pass. (Prov. Aesopi 171 P. φίλος καὶ ἵππος ἐν ἀνάγκῃ δοκιμάζονται=stand the test; Jos., Ant. 3, 71) δεδοκιμάσμεθα we have been found worthy w. inf. foll. 1 Th 2:4a. δεδοκιμασμένος tested, approved of genuine prophets D 11:11 (Diod S 4, 7, 1 δεδοκιμασμένος of the story writer who has a good reputation; cp. SIG 807, 9; PFay 106, 23; 2 Macc 4:3); cp. Hm 11, 7, 16 (s. 1 above); πνεῦμα δεδοκιμασμένον v 2, 4; of Jesus Ac 2:22 D.—B. 652. DELG s.v. δοκάω etc. EDNT. M-M. TW. Spicq. -
15 ἀκούω
ἀκούω fut. ἀκούσω SibOr 4, 175; Mt 12:19; 13:14 (Is 6:9); J 5:25, 28; 10:16, ἀκούσομαι EpArist 5; Ac 3:22 (Dt 18:15); 28:28 (freq. w. vv.ll.); 1 aor. ἤκουσα; pf. ἀκήκοα; ptc. ἠκουκώς Hs 5, 4, 2. Pass.: fut. ἀκουσθήσομαι; 1 aor. ἠκούσθην; pf. 3 sg. ἤκουσται Dt 4:32 (Hom.+) ‘hear’, as a passive respondent to λέγω.① lit. to have or exercise the faculty of hearing, hearⓐ abs. τὰ ὦτα ἀκούουσιν Mt 13:16; κωφοὶ ἀ. 11:5; cp. Mk 7:37; Lk 7:22; τοῖς ὠσὶν βαρέως ἀ. be hard of hearing Mt 13:15 (Is 6:10); ἀκοῇ ἀ. Mt 13:14; Ac 28:26 (both Is 6:9). ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν they hear and yet do not hear Mt 13:13 (s. Aeschyl., Prom. 448 κλύοντες οὐκ ἤκουον; Demosth. 25 [Against Aristogeiton 1], 89, citing the maxim ὁρῶντας μὴ ὁρᾶν καὶ ἀκούοντας μὴ ἀκούειν), cp. Mk 8:18 (Ezk 12:2) and s. 7 below. In the protasis of a challenge to hearers, by which their attention is drawn to a special difficulty: ὁ ἔχων ὦτα (οὖς) ἀκούειν ἀκουέτω, w. variations (Arrian, Ind. 5, 1 ὅστις ἐθέλει φράζειν …, φραζέτω) Mt 11:15 v.l.; 13:9 v.l., 43 v.l.; Mk 4:9, 23; 7:15 [16] v.l.; Lk 8:8; 14:35 (EBishop, BT 7, ’56, 38–40); Rv 2:7, 11, 17, 29; 3:6, 13, 22; 13:9. Cp. Ox 1081 verso, 6–8; s. 7 below for the restored text. For the sense of the impv. in these challenges also s. 7. S. οὖς 2.ⓑ w. obj. (on the syntax B-D-F §173; 416, 1; Rob. 506f; on the LXX s. Johannessohn, Kasus, 36; Helbing, Kasussyntax 150ff).α. foll. by a thing as obj. in acc. (Diod S 8, 32, 1 τὶ something) Mt 11:4; 13:17ff; Lk 7:22; 1J 1:1, 3. τὴν φωνήν (UPZ 77 I, 25) Mt 12:19; J 3:8; Ac 22:9 (but see 7 below); 1 Cl 39:3 (Job 4:16); (pass. Mt 2:18 [Jer 38:15]; Rv 18:22). τὸν λόγον Mt 13:20ff; J 5:24. τοὺς λόγους, τὰ ῥήματα Mt 10:14; J 8:47 s. 4 below; Ac 2:22. πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων Mt 24:6. τὴν βλασφημίαν 26:65. τὸν ἀσπασμόν Lk 1:41. ἄρρητα ῥήματα 2 Cor 12:4. τὸν ἀριθμόν Rv 9:16. τὴν ἀποκάλυψιν Hv 3, 12, 2. Pass. τὰ ἀκουσθέντα what has been heard i.e. the message Hb 2:1. ἠκούσθη ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας … ἐν Ἰερουσαλήμ the report reached the ears of the church in Jerusalem Ac 11:22. Oft. the obj. is to be supplied fr. context Mt 13:17; Mk 4:15; J 6:60a; Ac 2:37; 8:30; 9:21; Ro 10:14. καθὼς ἀκούω = ἃ ἀ. J 5:30.β. τί τινος hear someth. fr. someone τὴν ἐπαγγελίαν, ἣν ἠκούσατέ μου the promise which you heard from me Ac 1:4. Still other constrs. occur, which are also poss. when the hearing is not directly fr. the mouth of the informant, but involves a report which one has received fr. the pers. in any way at all (s. below 3d). τὶ ἔκ τινος (Od. 15, 374; Hdt. 3, 62 ἐκ τοῦ κήρυκος) 2 Cor 12:6. τὶ παρά τινος (Soph., Oed. R. 7 παρʼ ἀγγέλων; Pla., Rep. 6, 506d; Demosth. 6, 26; Jer 30:8; Jos., Bell. 1, 529) J 8:26, 40 (τὴν ἀλήθειαν ἀ. as Diod S 16, 50, 2); 15:15; Ac 10:22; 28:22; 2 Ti 2:2; w. attraction of the relative λόγων ὧν παρʼ ἐμοῦ ἤκουσας teachings which you have heard from me 1:13; τὶ ἀπό τινος (Thu. 1, 125, 1) 1J 1:5. Hebraistically ἀπὸ τ. στόματός τινος Lk 22:71 (cp. ἐκ τ. στόμ. τ. Ex 23:13; Ezk 3:17; 33:7).γ. foll. by a thing as obj. in gen. (Hdt. 8, 135; X., Cyr. 3, 1, 8; Demosth. 18, 3; B-D-F §173, 2; Rob. 507) hear someth. τῆς βλασφημίας (= τὴν βλ. Mt 26:65) Mk 14:64. συμφωνίας καὶ χορῶν Lk 15:25; τῆς φωνῆς (BGU 1007, 11 [III B.C.] ἀκούσαντες φωνῆς) J 5:25, 28; Ac 9:7 (on the experience of Paul and his companions cp. Maximus Tyr. 9, 7d–f: some see a divine figure, others see nothing but hear a voice, still others both see and hear); 11:7; 22:7 (HMoehring, NovT 3, ’59, 80–99; s. Rob. 506). τῶν λόγων Lk 6:47. τῶν ῥημάτων J 12:47.ⓒ hear, listen to w. gen. of the pers. and a ptc. (Pla., Prot. 320b; X., Symp. 3, 13; Herm. Wr. 12, 8; Jos., Ant. 10, 105 ἤκουσε τοῦ προφήτου ταῦτα λέγοντος): ἠκούσαμεν αὐτοῦ λέγοντος we have heard him say Mk 14:58; ἀκοῦσαι προσευχομένου Παύλου AcPl Ha 2, 12. ἤκουον εἷς ἕκαστος … λαλούντων αὐτῶν each one heard them speaking Ac 2:6, 11; Rv 16:5, 7 (in vs. 7 the altar speaks); Hv 1, 3, 3. W. acc. instead of gen. πᾶν κτίσμα … καὶ τὰ ἐν αὐτοῖς πάντα ἤκουσα λέγοντας (v.l. λέγοντα) Rv 5:13. Used without ptc. w. pronoun only: μου (Dio Chrys. 79 [28], 14) Mk 7:14; Ac 26:3. αὐτῶν Lk 2:46. αὐτοῦ vs. 47; 15:1; 19:48; 21:38; J 3:29 etc. ἡμῶν Ac 24:4.—ἀ. τινὸς περί τινος (since Hdt. 7, 209; IG II, 168 [338 B.C.]) hear someone (speak) about someth. Ac 17:32. ἤκουσεν αὐτοῦ περὶ τῆς … πίστεως he heard him speak about faith Ac 24:24, cp. Hm 11:7.—W. ὅτι foll. (X., Cyr. 3, 3, 18) J 14:28; Ac 22:2.—Abs. οἱ ἀκούοντες the hearers (Diod S 4, 7, 4) Lk 6:27; MPol 7:3. Esp. impv. ἄκουε listen! Mk 12:29 (Dt 6:4); Hs 5, 1, 3; pl. Mk 4:3. ἀκούσατε Ac 7:2; 13:16; AcPl Ha 8, 10. W. συνίετε listen and try to understand Mt 15:10.② legal t.t. to hear a legal case, grant a hearing to someone (X., Hell. 1, 7, 9 al.; PAmh 135, 14; PIand 9, 10; 15; BGU 511 II, 2; POxy 1032, 59) w. παρά τινος: ἐὰν μὴ ἀκούσῃ πρῶτον παρʼ αὐτοῦ without first giving him a hearing J 7:51 (SPancaro, Biblica 53, ’72, 340–61).—Ac 25:22.③ to receive news or information about someth., learn about someth.ⓐ abs. ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς when Jesus learned about it (the death of J. Bapt.) Mt 14:13.—Mk 3:21; 6:14 (s. HLjungvik, ZNW 33, ’34, 90–92); Ro 10:18. W. ἀναγγέλλειν 15:21 (Is 52:15).ⓑ w. gen. of person οὗ οὐκ ἤκουσαν of whom they have not heard Ro 10:14a.—W. acc. of thing (X., Cyr. 1, 1, 4; Diod S 19, 8, 4; Chion, Ep. 12 ἀκ. τὴν τυραννίδα; Herodian 4, 4, 8) learn of τὴν ἀγάπην Phlm 5. τὴν ἀναστροφήν Gal 1:13. τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ Mt 11:2. τὴν ἐνέδραν the ambush Ac 23:16: Χριστιανισμὸν ἀ. hear Christianity IPhld 6:1; τὴν οἰκονομίαν Eph 3:2. τὴν πίστιν 1:15; Col 1:4. τὴν ὑπομονήν Js 5:11.—Pass. ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία it is reported that there is immorality among you 1 Cor 5:1 (schol. on Nicander, Ther. 139 τοῦτο ἐξακούεται=this report is heard). ἐὰν ἀκουσθῇ τοῦτο ἐπὶ τοῦ ἡγεμόνος if this should come to the prefect’s ears Mt 28:14.ⓒ ἀ. τι περί τινος (since Hdt. 2, 43) learn someth. about someone Lk 9:9; 16:2.—ἀ. περί τινος (Jos., Vi. 246) Lk 7:3.ⓓ w. prep., to denote the author or source of the information (s. 1bβ) ἀ. τι παρά τινος: τῶν ἀκουσάντων παρὰ Ἰωάννου who had learned fr. John (who Jesus was) J 1:40, cp. 6:45 (Simplicius in Epict. p. 110, 35 τὸ ἀκοῦσαι παρὰ θεοῦ, ὅτι ἀθάνατός ἐστιν ἡ ψυχή); ἀ. τι ἔκ τινος: ἠκούσαμεν ἐκ τοῦ νόμου we have heard from the law (when it was read in the synagogue) J 12:34, where ἀ. approaches the technical sense learn (a body of authoritative teaching), as 1J 1:5 (s. above); 2:7, 24 et al. (OPiper, JBL 66, ’47, 437 n. 1). ἀ. ἀπό τινος περί τινος Ac 9:13.ⓔ w. ὅτι foll. (SIG 370, 21; PTebt 416, 8; BGU 246, 19; Josh l0:1; Da 5:14 Theod.; 1 Macc 6:55; 4 Macc 4:22; cp. the constr. ἀ. τινὰ ὅτι Od. 3, 193; X., Mem. 4, 2, 33) Mt 2:22; 4:12 al.—Pass. ἠκούσθη ὅτι ἐν οἴκῳ ἐστίν it became known that he was in the house Mk 2:1 (s. B-D-F §405, 2). οὐκ ἠκούσθη ὅτι it is unheard of that J 9:32.ⓕ w. acc. and inf. foll. (Hom. et al.; Jos., Ant. 11, 165; 13, 292) J 12:18; 1 Cor 11:18. W. acc. and ptc. (X., Cyr. 2, 4, 12; Herodian 2, 12, 4) Ac 7:12; 3J 4.④ to give careful attention to, listen to, heed ἀ. τινός someone (Hom. et al.) ἀκούετε αὐτοῦ Mt 17:5; Lk 9:35; Ac 3:22 (all three Dt 18:15); cp. Mt 18:15; Lk 16:29, 31; J 10:8; Ac 4:19. W. acc. of thing J 8:47 (s. 1bα); PEg2 53f (restored).—Abs. (PsSol 2:8) obey, listen αὐτοὶ καὶ ἀκούσονται Ac 28:28; cp. Mt 18:16; J 5:25b; agree 9:27a.⑤ to pay attention to by listening, listen to ἀ. τινός someone/someth. (Mitt-Wilck. I/2, 14 I, 18; 461, 6) Mk 6:11; J 6:60b. Of God (Hom.+) Ac 7:34 (Ex 3:7); J 9:31; 11:41f; 1J 5:14f; AcPt Ox 849, 27.—Abs. καθὼς ἠδύναντο ἀ. as they were able to listen Mk 4:33 (EMolland, SymbOsl 8, 1929, 83–91; s. also 7 below).⑥ to be given a nickname or other identifying label, be called (Demosth. 18, 46 κόλακες ἀκούουσι; Diog. L. 2, 111 a derisive nickname; 2, 140) ἤκουσαν προδόται γονέων they were called betrayers of their parents Hv 2, 2, 2.⑦ to hear and understand a message, understand (Teles p. 47, 12; Galen: CMG Suppl. I p. 12, 29; Aelian, VH 13, 46; Apollon. Dysc., Syntax p. 295, 25 [Gramm. Gr. II/2 p. 424, 5 U.] ἀκούειν= συνιέναι τῶν ἠκουσμένων; Sext. Emp., Math. 1, 37 τὸ μὴ πάντας πάντων ἀκούειν; Julian, Orat. 4 p. 147a; PGM 3, 453 ἀκούσεις τὰ ὄρνεα λαλοῦντα; Philo, Leg. All. 2, 35) abs. (Is 36:11) 1 Cor 14:2. Perh. also Mk 4:33 (s. 5 above, and cp. Epict. 1, 29, 66 τ. δυναμένοις αὐτὰ ἀκοῦσαι). On the form of Lk 6:27a cp. Cleopatra 16, 57 ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς εὖ φρονοῦσιν. W. acc. τὸν νόμον understand the law Gal 4:21; perh. Ac 22:9; 26:14 (s. 1bα above) belong here. Cp. also the play on words (1a above) ἀκούοντες οὐκ ἀκούουσιν Mt 13:13; cp. Mk 8:18. Here belong also the imperatives in Mt 11:15; 13:9, 43; Mk 4:9, 23; 7:15 [16] v.l.; Lk 8:8; 14:35; Rv 2:7, 11, 17, 29; 3:6, 13, 22; 13:9; also ὁ ἔχων ὦ[τ]α τ[ῶν ἀ]|περάντων [ἀ]κο[ύει?]ν ἀ|κουέτω one who has ears to hear the things that are without limits let him hear Ox 1081, 6–8, rev. on the basis of the Coptic, s. SJCh 89, 5f; cp. Borger, GGA 122.—ἀκούω is occasionally used as a perfective present: I hear= I have heard (so as early as Il. 24, 543; Aristoph., Frogs 426; X., An. 2, 5, 13, Mem. 2, 4, 1; 3, 5, 26; Pla., Rep. 583d; Theocr. 15, 23) Lk 9:9; 1 Cor 11:18; 2 Th 3:11. B-D-F §322.—B. 1037; 1339. DELG. M-M. TW. Sv. -
16 πληρόω
πληρόω, vollmachen, füllen, τί τινος, Her. 3, 123; pass. voll sein; πνεύμασι πληρούμενοι, Aesch. Spt. 446, vgl. Eum. 540; πληροῠσιν πυράν, Eur. Hec. 574; κρατῆρα, Ion 1192; auch εἰς ἄγγος τι, I. T. 954; πληροῖ αὐτὰ ὥςπερ οἱ ἐπαντλοῦντες, Plat. Phaed. 112 a; φρονήματος πληροῠται, Polit. 290 d; κενούμενος ἐρᾷ πληροῠσϑαι, Phil. 35 a; γνώμη ἀκουσμάτων, Isocr. 1, 12; insbes. – a) Schiffe bemannen; τριήρεις, Ar. Plut. 172; ναῦν, Her. 7, 168. 8, 146; Thuc. 6, 30; Isocr. 4, 90, öfter; Pol. 5, 3, 3; auch pass., τὰς ἀεὶ πληρουμένας ναῦς ἐξέπεμπον, Thuc. 3, 77; bei Xen. Hell. 6, 2, 14 so auch im med. gebraucht, für sich; Isae. 11, 48; ähnlich πληροῠτε ϑωρακεῖα, Aesch. Spt. 32. – b) ein Weib schwängern, Ar. H. A. 6, 20. – c) mit Speisen anfüllen, sättigen, befriedigen; εὐόχϑου βορᾶς ψυχὴν ἐπλήρουν, Eur. Ion 1170; auch übertr., ϑυμόν, seine Lust büßen, Valck. Eur. Hipp. 1327; Plat. Phil. 324 b; τὰς ἐπιϑυμίας, Gorg. 494 c, u. öfter; Folgde, wie Pol. 4, 63, 3, τὸν ἴδιον ϑυμόν, 23, 13, 7; πληρωϑῆναι, gesättigt sein, 7, 15, 9. – d) eine Zahl voll machen, vollzählig machen; Her. 7, 29; πληρουμένης τῆς ἐκκλησίας, Ar. Eccl. 89, wenn sie vollzählig geworden; τὰ δικαστήρια ἐπληρώϑη, Is. 6, 37; vgl. Dem. 21, 209; οἱ πληροῠντες τὴν βουλήν, τὸν χορόν, die vollzähligen Mitglieder des Rathes, des Chors, Sp. Aehnlich auch πολλοὶ ἐπληρώϑημεν, Eur. I. T. 306, wir kamen vollzählig zusammen. – el eine Pflicht erfüllen, eine Schuld abtragen, ϑανὼν τροφεῖα πληρώσει χϑ ονί, Aesch. Spt. 459; τὴν χρείαν, Thuc. 1, 70; τὴν ἐπαγγελίαν, Arr. Epict. 3, 23; τὰς ὑποσχέσεις, Hdn. 2, 7, 9; N. T., z. B. ἵνα πληρωϑῇ τὸ ῥηϑὲν διὰ τοῠ προφήτου, in Erfüllung gehen, Matth. 1, 22; auch νόμον πληρῶσαι, im Ggstz von καταλῠσαι, 5, 16. – Auch intrans., vollständig sein, ἡ ὁδὸς πληροῖ ἐς τὸν ἀριϑμὸν τοῦτον, der Weg trifft vollständig auf diese Zahl, hat gerade die angegebene Länge, Her. 2, 7.
-
17 δια-λαμβάνω
δια-λαμβάνω (s. λαμβάνω), 1) auseinander nehmen, trennen, theilen; τὸν ποταμὸν εἰς διώρυχας Her. 1, 202; ποταμὸς διαλελαμμένος πενταχοῦ 3, 117; τὸν ἀριϑμὸν πάντα δίχα δ. Plat. Polit. 147 e; Phil. 23 c u. öfter; ἐνιαυτοῖς καὶ μησὶ διειλημμένα Legg. X, 886 a; αἱ πολιτεῖαι τοὺς Ἕλληνας διειλήφασι Isocr. 4, 16; öfter bei Xen., wie Cyr. 4, 1, 14; εἰς εἴδη, Arist rhet. 1, 4; dah. = eine Pause machen; ἐνταῦϑα δεῖ ἐν τῷ ἑκὼν διαλαβεῖν λέγοντα Plat. Prot. 346 e; unterbrechen; χώρα χαράδραις διειλημμένη D. Sic.; ϑώρακες διειλημμένοι τὸ βάρος ὑπὸ τῶν τοῦ σώματος μερῶν, Panzer, deren Schwere sich auf die einzelnen Theile des Körpers vertheilt hat, Xen. Mem. 3, 10, 13. Auch wie distinguere, χρώμασι, verzieren, Plat. Phaed. 110 b; vgl. λειμῶνες φυτοῖς διειλημμένοι Luc. patr. enc. 10. – 2) etwas Vertheiltes, seinen Antheil empfangen; κατ' ὀβολὸν τοὺς ἄρτους Dem. 34, 37, v. l. ἐλάμβανον; vgl. Lys. 12, 7. – 3) zwischen beiden Händen, od. bes. in der Fechtersprache, rund um den Leib fassen, διαλαμβάνων τοὺς νεανίσκους ἐτραχήλιζεν Plut. Ant. 33; übh. ergreifen, festhalten, Her. 1, 114. 4, 94; Ar. Equ. 262; Eccl. 1090, wo διαλέλημμαι steht; Plat. Rep. X, 615 e; vgl. Phaed. 81 c; bes. umzingeln, einschließen, τάφρῳ καὶ χάρακι τὰ μεταξὺ τῶν στρατοπέδων Pol. 5. 99, 9; φυλακαῖς τὰς ὁδούς 4, 67; 1, 75; τόπον πύργοις, Dion. Hal., wohin auch τοὺς ὅρους στήλαις, die Gränzen durch Säulen abstecken, gezogen werden kann, Dem. 18, 154. Uebertr. – 4) mit dem Geiste auffassen, τοῖς διανοήμασι, Plat. Legg. VI, 777 a; erwägen, Eur. El. 373; τί δεῖ ποιεῖν, Pol. 4, 25, 1; περί τινος, 18, 28; ὑπέρ τινος, 2. 42, 7; bestimmen, τὸν καιρόν, 15, 5, 2; ἀποστέλλειν, 30, 9 u. a. Sp., die es auch für auseinandersetzen, erklären gebrauchen, z. B. περί τινος, Greg. Cor. p. 7.
-
18 ἐπ-ανα-φέρω
ἐπ-ανα-φέρω (s. φέρω), p. ἐπαμφέρω, zurückführen, beziehen auf, referre, εἰς τὸν ἕνα Plat. Rep. IV, 434 c; Crat. 425 d; ές τὸν Δί' Ar. Nubb. 1080, die Schuld auf Zeus schieben; οὐδ' εἰς μίαν οὔτε δεινότητα, οὔτε ἀλαζονείαν ἐπανοίσω, ich will nicht meine Gewandtheit als Grund anführen, es mir nicht so auslegen, Dem. 5, 11, vgl. 27, 49 τὸν ἀριϑμὸν τῶν χρημάτων εἴς τινα ἐπ., auf Jem. schieben; ἐπί τι, Plat. Legg. III, 680 d; πρός τι, Hippocr. – Bei Andoc. 3, 33 = zur Entscheidung zurück berichten; vgl. Dem. 7, 9; Xen. Hell. 2, 2, 21; ἐπὶ τὸ κοινὸν τὴν σκέψιν, τὴν ζήτησίν τινι, Luc.; ὑπέρ τινος, Pol. 21, 2, 14; in Rechnung bringen, Dem. 41, 20. – Intr., zurückkehren, ἐπί τι, Plat. Lys. 219 c; sich erholen, Hippocr. – Im med. so Tim. Locr. 96 d ἐπαναφερόμενα καὶ καϑ' αὑτὰ κινεόμενα. – Aber Xen. Cyn. 5, 2, τὰ ἴχνη ἐπαναφερόμενα ὄζει, = ausdünstend.
-
19 εκλειπω
(aor. 2 ἐξέλιπον)1) оставлять, уходить, покидать(τέν Βοιωτίαν Thuc.)
τέν πόλιν ἐξέλιπον εἰς χωρίον ὀχυρόν Xen. — они переселились из города в укрепленное место;ἐ. τὸν βίον Soph., Arst., Plut., φάος Eur. и τὸ ζῆν Polyb., Plut. — покидать жизнь, умирать;ἐκλιπεῖν τὸν ἀριθμόν Her. — выбыть из числа, не хватать2) покидать, бросать(τινά Soph.)
ἐ. στρατείαν Xen. — уклоняться от участия в походе3) дезертировать4) лишаться, утрачивать(τέν τυραννίδα Her.)
5) не исполнять, нарушать(ὃρκον Eur.; ξυνώμοτον Thuc.)
ὅσα ἐξελελοίπεσαν τῆς ξυνθήκης Thuc. — невыполненные пункты договора6) проходить мимо, миновать(Ἄνδρον Her.)
7) оставлять в стороне, обходить, пренебрегатьὄχλον τὸν πλεῖστον ἐκλείψω λόγων Aesch. — я умолчу о множестве обстоятельств;
εἴ τι ἐξέλιπον, σὸν ἔργον ἀναπληρῶσαι Plat. — если я что-л. упустил, твое дело дополнишь (меня);θεραπείας σώματος ἐκλιπεῖν Plut. — пренебречь заботами о теле;τὸ βοηθεῖν ἐκλιπεῖν Plut. — не оказать поддержки8) оставлять, прекращать(θρήνους Eur.; γραφάς Dem.)
θήρας μόχθον ἐκλελοιπώς Eur. — прервав утомительную охоту;ὄνειδος οὐκ ἐκλείπεται Aesch. — упрекам нет конца9) прекращаться, кончатьсяἐκλέλοιπεν εὐφρόνη (= νύξ) Soph. — ночь прошла;
διὰ τὸ ἐκλελοιπέναι τέν χιόνα Xen. — так как снег сошел;ἥ φωνέ ἐξέλιπε (v. l. ἐξέλειπε) Luc. — голос пропал;ἐπειδέ ἐκλελοίπασιν ὑμᾶς αἱ προφάσεις Lys. — после того, как предлоги у вас истощились:ἄνειμι ἐκεῖσε τοῦ λόγου, τῇ μοι τὸ πρότερον ἐξέλιπε Her. — я возвращусь к той части рассказа, которая раньше прервалась;τοὔνομα τῆς Ταρπηΐας ἐξέλιπε Plut. — имя Тарпеи было забыто10) умиратьοἱ ἐκλιπόντες или ἐκλελοιπότες Plat. — умершие
11) подвергаться затмению(ὅ ἥλιος ἐξέλιπε Thuc., Plut.; ἥ σελήνη ἐκλείπει Arst.)
-
20 πληροω
1) наполнять(κρατῆρα, sc. οἴνου Eur.; λάρνακας λίθων Her.; τινα εὐφροσύνης NT.)
φόβου πεπληρωμένος Plat. — преисполненный страха;σάλπιγξ πνεύματος πεπληρωμένη Aesch. — наполненная дыханием труба, т.е. трубные звуки;(ἵπποι) μυκτηροκόμποις πνεύμασιν πληρούμενοι Aesch. — громко храпящие кони;πληρουμένης τῆς ἐκκλησίας Arph. — когда начнется (досл. когда заполнится) собрание;πολλοὴ δ΄ ἐπληρώθημεν ἐν μικρῷ χρόνῳ Eur. — за короткое время собралось нас много2) восполнять, возмещать(τέν χρείαν Thuc.)
ἵνα …ᾖ τοι ἀπαρτιλογίη πεπληρωμένη Her. — (я добавлю семь тысяч), чтобы была у тебя полная сумма;τροφεῖα π. χθονί Aesch. — возместить (свой) долг стране3) комплектовать(ναῦν ἀνδρῶν Her.)
τὰς ναῦς πληρώσασθαι Xen. — укомплектовать людьми свои суда;π. θωρακεῖα Aesch. — размещать людей у брустверов4) (о времени, пространстве, числе) достигать, доходить, простиратьсяπ. ἐς τὸν ἀριθμόν Her. — достигать (данного) числа
5) ( о сроке) дотягивать, отбыватьοὐ πληρώσασα τοὺς δέκα μῆνας τίκτει τὸν Δημάρητον Her. — не дотянув до десяти месяцев, (жена Аристона) рожает Демарета;
τοὺς χρόνους π. Plat. — отбывать до конца срок (изгнания)6) исполнять, осуществлять(τὸν νόμον NT.)
πεπληρωκέναι τὸ χρεών Plut. — осуществить, т.е. оправдать предсказание;πεπλήρωται ὅ καιρός NT. — исполнилось (пришло) время7) кончать8) насыщать, удовлетворятьβορᾶς ψυχέν π. Eur. — насыщаться пищей;
π. τὰς ἐπιθυμίας Plat. — удовлетворять свои страсти;θυμὸν χειρὴ πληρῶσαι Soph. — рукой утолить гнев, т.е. отомстить9) оплодотворять(τὰ θήλεα Arst.)
См. также в других словарях:
Number of the Beast — For other uses, see Number of the Beast (disambiguation). The number of the beast is 666 by William Blake. The Number of the Beast (Greek: Άριθμὸν τοῦ θηρίου, Arithmon tou Thēriou) is a term … Wikipedia
Epistula ad Carpianum — Der Epistula ad Carpianum (Brief an Carpian) ist die traditionelle Bezeichnung eines Briefes, den Eusebius an einen Christen namens Carpianus geschrieben hat und der mitunter im Kanon der Evangelien auftaucht. In diesem Text erklärt Eusebius sein … Deutsch Wikipedia
NUMERI — I. NUMERI a Minerva inventi, ut olim creditum: Unde Romanis lex scripta, ut qui Maximus Praetor esset, clavum iuxta huius Deae simulacrum, in Capitolio, pangeret, quo numerus annorum inde cognosceretur, Liv. l. 7. c. 3. Numeriae vero Deae, quae… … Hofmann J. Lexicon universale
Greek Junta Trials — The Greek Junta Trials ( el. Οι Δίκες της Χούντας translated as: The Τrials of the Junta) were the trials involving members of the military junta which ruled Greece from 21 April 1967 to 23 July 1974. These trials involved the instigators of the… … Wikipedia
Nombre de la Bête — Papyrus 115, La flèche rouge indique ΧΙΣ (616), le nombre de la Bête Le nombre de la Bête ou chiffre de la Bête[1] est contenu dans l Apocalypse de Jean, au chapitre 13, verset 18. Ce nombre est … Wikipédia en Français
Число зверя — … Википедия
τύπος — Στα μαθηματικά είναι η συμβολική γραφή που εκφράζει κάποια σχέση ισότητας ή ανισότητας, ή είναι η έκφραση ενός μεγέθους σε συνάρτηση άλλων μεγεθών κλπ. Με τη γενική αυτή έννοια, ο τ. παριστάνει με διάφορα σύμβολα μια μαθηματική πρόταση.… … Dictionary of Greek
οπλίτης — Στην ελληνική αρχαιότητα, ο. ονομαζόταν ο στρατιώτης που έφερε βαρύ αμυντικό οπλισμό, σε αντίθεση από τον πελταστή που έφερε ελαφρύ αμυντικό οπλισμό, και τον ψιλό που δεν έφερε καθόλου οπλισμό. Τον οπλισμό του ο. αποτελούσαν οι κνημίδες, ο… … Dictionary of Greek
παραλαμβάνω — ΝΜΑ, κρητ. τ. παλλαμβάνω Α, περιλαβαίνω Ν 1. παίρνω κάτι που μού δίνεται από άλλον, λαμβάνω (α. «παρέλαβα τα δέματα που μού έστειλες» β. «παρέλαβον καὶ ἐνέβαλον εἰς τὸ πλοῑον [ενν. φορτίον]», πάπ.) 2. δέχομαι κάποιον κοντά μου ως βοηθό, σύμμαχο ή … Dictionary of Greek
QUATERNIO — vis Decadis, et Decas natura Numeri, Pythagorae, Lucianus Βίων πράσει. Pyth. Quomodo numeras? Merc. Unum, duo, tria, quatuor, Pyth. Ο῾ρᾷς, ἃσὺ δοκέεις τέτταρα, ταῦτα δέκα εἰσὶ, καὶ ἡμέτερον ὅρκιον, καὶ τρίγωνον εντελὲς τὰ τέτταρα, vides! Quae… … Hofmann J. Lexicon universale
περισσεύω — και περιττεύω ΝΜΑ και περ(ι)σσεύγω και περσεύω Ν [περισσός / περιττός] 1. πλεονάζω, ξεπερνώ τον απαιτούμενο ή τον κανονικό αριθμό, μένω ως υπόλοιπο («μύριοί εἰσιν τὸν ἀριθμόν, εἷς δὲ περισσεύει», Ησίοδ.) 2. είμαι υπερεπαρκής, αφθονώ, έχω… … Dictionary of Greek